związek zgody

przest. składnia zgody

  • jęz.  relacja występująca pomiędzy związanymi ze sobą elementami zdania, polegająca na tym, że każdy z elementów ma ten sam zestaw cech gramatycznych (takich jak przypadek, liczba, rodzaj), a zmiana formy gramatycznej jednego, powoduje taką samą zmianę w wyrazie drugim
    • przest. składnia zgody
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    • pozostawać w związku zgody
  • [...] Mianownikowe, tradycyjnie pozostające w związku zgody z nadrzędnym rzeczownikiem, por.: człowiek instytucja, miasto Lwów, kobieta szef, albo też łączące się z wyrazem określanym za pośrednictwem porównawczego słowa jak, por.: dziewczyna jak łania, nos jak kartofel.

    źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

    Dopóki świat i człowiek będzie szukał odpowiedzi na pytania... – błąd składniowy polegający na braku zgodności wyrazów pozostających w związku zgody.

    źródło: NKJP: Mariola Michalska: W trosce o kulturę słowa, Wychowawca, 2006-02

    Według autora w języku polskim, podobnie jak w łacinie, przymiotnik i zaimek łączą się przeważnie z rzeczownikiem w składni zgody.

    źródło: Regina Jefimow: Z dziejów języka polskiego w Gdańsku, 1970 (books.google.pl)

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    m3, odmienny:  związek 
Data ostatniej modyfikacji: 19.01.2017