-
3.
odmówić przyjęcia czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
hiperonimy: odrzucić
-
- odtrącić dar, pomoc, uczucie
-
Jaki artysta czy intelektualista odtrąci możliwość wystawy, odczytu czy występu za granicą dlatego, że nie podoba mu się ambasador.
źródło: NKJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002
- Ale widzisz - spojrzał na nią z wyrazem nieśmiałej prośby, jakby się lękał, że z góry odtrąci jego tłumaczenie - czasem życie tak się skomplikuje, że nie można znaleźć wyjścia, które byłoby dobre dla wszystkich...
źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961
Naiwne obawy, że oburzeni Gwinejczycy odtrącą dary, na szczęście okazały się płonne.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odtrącę
odtrącimy
2 os. odtrącisz
odtrącicie
3 os. odtrąci
odtrącą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odtrąciłem
+(e)m odtrącił
odtrąciłam
+(e)m odtrąciła
odtrąciłom
+(e)m odtrąciło
odtrąciliśmy
+(e)śmy odtrącili
odtrąciłyśmy
+(e)śmy odtrąciły
2 os. odtrąciłeś
+(e)ś odtrącił
odtrąciłaś
+(e)ś odtrąciła
odtrąciłoś
+(e)ś odtrąciło
odtrąciliście
+(e)ście odtrącili
odtrąciłyście
+(e)ście odtrąciły
3 os. odtrącił
odtrąciła
odtrąciło
odtrącili
odtrąciły
bezosobnik: odtrącono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odtrąćmy
2 os. odtrąć
odtrąćcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odtrąciłbym
bym odtrącił
odtrąciłabym
bym odtrąciła
odtrąciłobym
bym odtrąciło
odtrącilibyśmy
byśmy odtrącili
odtrąciłybyśmy
byśmy odtrąciły
2 os. odtrąciłbyś
byś odtrącił
odtrąciłabyś
byś odtrąciła
odtrąciłobyś
byś odtrąciło
odtrącilibyście
byście odtrącili
odtrąciłybyście
byście odtrąciły
3 os. odtrąciłby
by odtrącił
odtrąciłaby
by odtrąciła
odtrąciłoby
by odtrąciło
odtrąciliby
by odtrącili
odtrąciłyby
by odtrąciły
bezosobnik: odtrącono by
bezokolicznik: odtrącić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: odtrąciwszy
gerundium: odtrącenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odtrącenie
odtrącenia
D. odtrącenia
odtrąceń
C. odtrąceniu
odtrąceniom
B. odtrącenie
odtrącenia
N. odtrąceniem
odtrąceniami
Ms. odtrąceniu
odtrąceniach
W. odtrącenie
odtrącenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: odtrącony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. odtrącony
odtrącony
odtrącony
odtrącone
odtrącona
D. odtrąconego
odtrąconego
odtrąconego
odtrąconego
odtrąconej
C. odtrąconemu
odtrąconemu
odtrąconemu
odtrąconemu
odtrąconej
B. odtrąconego
odtrąconego
odtrącony
odtrącone
odtrąconą
N. odtrąconym
odtrąconym
odtrąconym
odtrąconym
odtrąconą
Ms. odtrąconym
odtrąconym
odtrąconym
odtrąconym
odtrąconej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. odtrąceni
odtrąceni
odtrącone
odtrącone
D. odtrąconych
odtrąconych
odtrąconych
odtrąconych
C. odtrąconym
odtrąconym
odtrąconym
odtrąconym
B. odtrąconych
odtrąconych
odtrąconych
odtrącone
N. odtrąconymi
odtrąconymi
odtrąconymi
odtrąconymi
Ms. odtrąconych
odtrąconych
odtrąconych
odtrąconych
odpowiednik aspektowy: odtrącać
-
+ odtrącić + CO -
Zob. trącić