odtrącić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

odjąć od sumy należnej komuś

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

synonimy:

odliczyć
potrącić

Uszył dwadzieścia jeden pięknych czapek. [...] Z każdej czapki odtrąciłem dla siebie pięć złotych. Zarobiłem stówę.

źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010

W ciągu 6 tygodni pracy gromadzi kwotę, która po odtrąceniu kosztów wyżywienia oraz zakwaterowania stanowi poważny zastrzyk finansowy.

źródło: NKJP: Dariusz Wróbel: Pieniądz decyduje o wszystkim, Nowiny Raciborskie, 2004, nr 37

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odtrąciłem +(e)m odtrącił	odtrąciłam +(e)m odtrąciła	odtrąciłom +(e)m odtrąciło	odtrąciliśmy +(e)śmy odtrącili	odtrąciłyśmy +(e)śmy odtrąciły
2 os.	odtrąciłeś +(e)ś odtrącił	odtrąciłaś +(e)ś odtrąciła	odtrąciłoś +(e)ś odtrąciło	odtrąciliście +(e)ście odtrącili	odtrąciłyście +(e)ście odtrąciły
3 os.	odtrącił	odtrąciła	odtrąciło	odtrącili	odtrąciły

bezosobnik: odtrącono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odtrąćmy
2 os.	odtrąć	odtrąćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odtrąciłbym bym odtrącił	odtrąciłabym bym odtrąciła	odtrąciłobym bym odtrąciło	odtrącilibyśmy byśmy odtrącili	odtrąciłybyśmy byśmy odtrąciły
2 os.	odtrąciłbyś byś odtrącił	odtrąciłabyś byś odtrąciła	odtrąciłobyś byś odtrąciło	odtrącilibyście byście odtrącili	odtrąciłybyście byście odtrąciły
3 os.	odtrąciłby by odtrącił	odtrąciłaby by odtrąciła	odtrąciłoby by odtrąciło	odtrąciliby by odtrącili	odtrąciłyby by odtrąciły

bezosobnik: odtrącono by

bezokolicznik: odtrącić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odtrąciwszy

gerundium: odtrącenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odtrącony

odpowiednik aspektowy: odtrącać

+

odtrącić

+

CO

Zob. trącić