-
1.b
taki, który jest zgodny z tym, co nakazuje honor, i umożliwia komuś jego zachowanie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
antonimy: niehonorowy
-
- honorowy czyn, pokój; honorowa porażka, śmierć; postępowanie honorowe
-
– Moja propozycja była honorowa. Mogłem zaproponować tylko takie stanowisko, bo nie wyobrażam sobie, by osoba, wobec której toczy się jakiś proces, w tym lustracyjny, mogła zajmować stanowisko ministra finansów [...].
źródło: NKJP: (APP), (PAP): Dziękuję, do rządu nie wracam, Dziennik Łódzki, 2006-07-04
Bożą łaskę i opiekę miały im zapewnić nie kult czy asceza, tylko osobista wiara i honorowe czyny [...].
źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009
Rząd może przygotować przedterminowe wybory, tak żeby odbyły się w czerwcu, w drugą rocznicę poprzednich. Jest to najczystszy i najbardziej honorowy sposób rozwiązania obecnego kryzysu [...].
źródło: NKJP: Andrzej Jagodziński: Słowacki kryzys polityczny, Gazeta Wyborcza, 1994-02-14
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. honorowy
honorowy
honorowy
honorowe
honorowa
D. honorowego
honorowego
honorowego
honorowego
honorowej
C. honorowemu
honorowemu
honorowemu
honorowemu
honorowej
B. honorowego
honorowego
honorowy
honorowe
honorową
N. honorowym
honorowym
honorowym
honorowym
honorową
Ms. honorowym
honorowym
honorowym
honorowym
honorowej
W. honorowy
honorowy
honorowy
honorowe
honorowa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. honorowi
honorowi
honorowe
honorowe
D. honorowych
honorowych
honorowych
honorowych
C. honorowym
honorowym
honorowym
honorowym
B. honorowych
honorowych
honorowych
honorowe
N. honorowymi
honorowymi
honorowymi
honorowymi
Ms. honorowych
honorowych
honorowych
honorowych
W. honorowi
honorowi
honorowe
honorowe
-
Zob. honor