restytucja - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

zwrot mienia zabranego jakiemuś państwu albo jego obywatelom przez inne państwo

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

stosunki międzynarodowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

zwrot

Połączenia

restytucja (polskich) dóbr kultury, majątków, zabytków
rewindykacja i restytucja
kwestia, problem, sprawa, zasady restytucji; w ramach restytucji

Cytaty

Ważną nowelizacją jest wprowadzenie rozdziału o zasadach restytucji zabytków wywiezionych niezgodnie z prawem za granicę, opartego na przepisach obowiązujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 08.05.2001

[...] zabiegi o odszkodowania za cierpienia Żydów podczas holocaustu i o restytucję ich majątków zagrabionych przez hitlerowców stały się swego rodzaju dochodowym interesem, który może ożywić nastroje antysemickie w krajach będących obiektem roszczeń.

źródło: NKJP: Internet

Polska ma w tej chwili bardzo duże kłopoty z restytucją mienia poniemieckiego. Zgodnie z prawem sądy zwracają nieruchomości Niemcom, którzy uciekli z nich bądź zostali wypędzeni bezpośrednio po wojnie.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	restytucja	restytucje
D.	restytucji	restytucji	neut
D.	restytucji	restytucyj	char
C.	restytucji	restytucjom
B.	restytucję	restytucje
N.	restytucją	restytucjami
Ms.	restytucji	restytucjach
W.	restytucjo	restytucje

Składnia

+

restytucja

+

(CZEGO)

Pochodzenie

fr. restitution

z łac. restitūtiō 'odbudowa, odnowa; przywrócenie do poprzedniej pozycji'

Odesłania

Zob. też:

rewindykacja