-
1.
stan psychiczny, jakiego doznaje osoba, która osiągnęła coś, na czym jej zależało -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- ludzka; duża, niekłamana, niemała, ogromna, pełna, prawdziwa, wielka, wyraźna; dzika; głęboka; czysta, widoczna, wyraźna; cicha, drobna; gorzka; mściwa, ponura; osobista, własna; pewna; dodatkowa, szczególna, wewnętrzna satysfakcja; satysfakcja seksualna
- satysfakcja z pracy; z decyzji; z działania, z niesienia pomocy, z realizacji czegoś, z uprawiania sportu; z nagrody; z rezultatów czegoś, z wyników; z zakupów, z życia
- odczuwać, sprawiać; czerpać z czegoś satysfakcję; coś daje, przynosi komuś satysfakcję
- odnotować/odnotowywać, opowiadać, podkreślać, powiedzieć, wspominać, zauważyć/zauważać, powtórzyć, przytaknąć, rzec, stwierdzić/stwierdzać; pomyśleć; patrzeć; uśmiechać się; przyjąć/przyjmować z satysfakcją
-
Praca przy rzeźbieniu daje satysfakcję z pokonania własnych słabości, trudności technicznych i fizycznych.
źródło: NKJP: Konrad Bogusz, Joanna Bogusz: Szkoła rzeźby, Wychowawca, 2003-11
Kiedy dostaniesz upragnioną pracę, przede wszystkim przepełnia cię ogromna satysfakcja, że to jednak ty byłaś najlepsza.
źródło: NKJP: Ewa Pągowska: Sprzedam siebie od zaraz, Cosmopolitan, 199, nr 7
Byłem bardzo młody i każde działanie uwieńczone sukcesem napawało mnie dumą. Odczuwałem też pełną satysfakcję, gdy chwalono mnie na zebraniu zarządu.
źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
Dzieciaki wdrapywały się na drzewa w poszukiwaniu ptasich jaj, które z satysfakcją rozbijały.
źródło: NKJP:Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. satysfakcja
satysfakcje
D. satysfakcji
satysfakcji
neut satysfakcyj
char C. satysfakcji
satysfakcjom
B. satysfakcję
satysfakcje
N. satysfakcją
satysfakcjami
Ms. satysfakcji
satysfakcjach
W. satysfakcjo
satysfakcje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ satysfakcja + (z CZEGO)+ satysfakcja + (że ZDANIE) -
internac.
ang. satisfaction
fr. satisfaction
hiszp. satisfacción
z łac. satisfactiō, satisfactiōnis 'zadośćuczynienie, naprawienie szkody; zapewnienie, dowód'
< satisfacere (satisfaciō) 'zadość czynić, naprawiać szkodę', 'zapewniać, dowodzić'