zdziwaczały
-
taki, którego przyzwyczajenia zwracają uwagę swoją nietypowością i są oceniane przez mówiącego jako odbiegające od normy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- zdziwaczały staruszek, starzec
- trochę zdziwaczały
-
Wielu potraktowało Ludwika jak zdziwaczałego staruszka, któremu coś się poplątało.
źródło: NKJP: Paweł Plinta: Kula walczy o kanał, Dziennik Polski, 2008-02-22
Młodzi patrzą na niego z politowaniem, jak na zdziwaczałego starca.
źródło: NKJP: Zdzisław Pietrasik: Jak ślepcy, Polityka, 2003-05-31
– Chyba większość matek wolałaby takiego spokojnego, chociaż nieco zdziwaczałego syna od jakiegoś łobuza czy narkomana.
źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Przystanek Śmierć, 2007
Może nawet jego homoseksualizm był także pozorem, nałóg, który mu ułatwiał wejście w krąg wyrafinowanych snobów, między zdziwaczałych, nudzących się artystów.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zdziwaczały
zdziwaczały
zdziwaczały
zdziwaczałe
zdziwaczała
D. zdziwaczałego
zdziwaczałego
zdziwaczałego
zdziwaczałego
zdziwaczałej
C. zdziwaczałemu
zdziwaczałemu
zdziwaczałemu
zdziwaczałemu
zdziwaczałej
B. zdziwaczałego
zdziwaczałego
zdziwaczały
zdziwaczałe
zdziwaczałą
N. zdziwaczałym
zdziwaczałym
zdziwaczałym
zdziwaczałym
zdziwaczałą
Ms. zdziwaczałym
zdziwaczałym
zdziwaczałym
zdziwaczałym
zdziwaczałej
W. zdziwaczały
zdziwaczały
zdziwaczały
zdziwaczałe
zdziwaczała
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zdziwaczali
zdziwaczali
zdziwaczałe
zdziwaczałe
D. zdziwaczałych
zdziwaczałych
zdziwaczałych
zdziwaczałych
C. zdziwaczałym
zdziwaczałym
zdziwaczałym
zdziwaczałym
B. zdziwaczałych
zdziwaczałych
zdziwaczałych
zdziwaczałe
N. zdziwaczałymi
zdziwaczałymi
zdziwaczałymi
zdziwaczałymi
Ms. zdziwaczałych
zdziwaczałych
zdziwaczałych
zdziwaczałych
W. zdziwaczali
zdziwaczali
zdziwaczałe
zdziwaczałe
-
Zob. dziw