-
1.
forma rządów polegająca na tym, że prawa obywateli są ograniczone, a władza stosuje wobec nich przemoc i rygor polityczny -
- rzadziej reżym
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa -
- faszystowski, komunistyczny, nazistowski; autorytarny, totalitarny; zbrodniczy reżim
- stosunek do reżimu
- wprowadzić/wprowadzać reżim
-
[...] w Polsce okresu stanu wojennego panował twardszy reżim niż w tym samym czasie w Niemczech wschodnich czy Czechosłowacji [...].
źródło: NKJP: Neostalinowski stan wojenny, Dziennik Polski, 2003-12-12
Autor opisał okoliczności powstania „Solidarności”, a następnie, jak rosła w potęgę i doprowadziła do zmiany ustroju w naszym kraju, uwolnienia Polski od komunistycznego reżimu.
źródło: NKJP: MB: „Powiew wiosny”, Nakielski Czas, 2006-02-01
Mówiłem już, że frankizm nie był reżimem totalitarnym, nie był nawet ideologiczny.
źródło: NKJP: Maciej Stasiński: Tak myślę, a nazywam się Iribarne, Gazeta Wyborcza, 1999-03-06
Partia, podobnie jak w poprzednim reżimie, stała się instytucją uświęconą, wręcz samoistnym organizmem, któremu należy się szacunek i szczególna ochrona.
źródło: NKJP: Mariusz Janicki: Ale to już było, Polityka, 2009-08-22
Nie jest przypadkiem, że przywołujemy dzisiaj historię faszyzmu i komunizmu, bo są to reżimy tożsame - oba były zbrodnicze [...].
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.10.2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. reżim
reżimy
D. reżimu
reżimów
C. reżimowi
reżimom
B. reżim
reżimy
N. reżimem
reżimami
Ms. reżimie
reżimach
W. reżimie
reżimy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. régime
z łac. regimen 'zarząd'
< regere 'rządzić, kierować'.
Rozwój znaczeniowy wyrazu francuskiego: 2. połowa XIII w. - 'zarządzanie, rządzenie'; początek XIV w. 'leczenie', skąd pod koniec XIV w. 'sposób życia, odżywiania się mający na celu zachowanie bądź przywrócenie zdrowia'. Na początku XV w. - 'system zarządzania, administracja'. Pod koniec XVIII w. - 'ustrój państwa'. W XIX w. - 'bieg rzeki'