elita
-
grupa ludzi, która wyróżnia się w danej społeczności ze względu na pewne cenione wysoko cechy lub dobra albo przywileje, jakie posiada
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- elita artystyczna, kulturalna, literacka, naukowa, towarzyska; chrześcijańska; duchowa, intelektualna, umysłowa; partyjna, polityczna; przywódcza; komunistyczna, nomenklaturowa, postkomunistyczna; ekonomiczna, finansowa, gospodarcza, informatyczna; studencka, wojskowa; węgierska, żydowska; warszawska; obecna, przyszła, stara; rządząca; miejscowa; uprzywilejowana elita; elity opiniotwórcze, opozycyjne; narodowe, państwowe, społeczne; europejskie; brytyjskie, francuskie, rosyjskie...; oświecone; lewicujące; skorumpowane elity
- elita ludzi, ludzkości, społeczeństwa, jakiegoś środowiska; kobiet, mężczyzn; armii, duchowieństwa, elit, inteligencji, naukowców, opozycji, specjalistów, wojska; intelektu; biznesu, kultury, polityki, władzy; pieniądza; kraju, miasta, narodu, państwa, świata; Europy, PRL, Rosji; Zachodu; Krakowa; PZPR
- część; członek, ludzie, przedstawiciele; domena, kategoria, typ; obyczaje, przywilej, powiązania, pozycje; w obrębie elity; krąg, środowiska; skład; rekrutacja; reprodukcja, wymiana, zmiana; interes, rola; życie; nastroje, postawy, świadomość; zdrada, zmowa; wizerunek; większość; w gronie; w ocenie elit
- przynależność; droga; awans, powrót, wejście; niechęć do elity; zaufanie do elit; ludzie z elity
- kontakt, spotkanie z elitą
- miejsce, pozycja w elicie
- pozbawiony elit
- zarezerwowany dla elit; zaliczany do elity; modny wśród elity
- elita istnieje; powstała, przyjechała/przyjeżdża; rządzi; zbierała się gdzieś; zginęła; bawi się; elity tworzyły się
- reprezentować; stanowić; kształcić, tworzyć, wychować elitę; mieć; ocenić/oceniać; wychować; przygotować do czegoś elity; formowanie (się), kształtowanie(się) elit; skupiający elitę
- być, stać się elitą
- należeć, zaliczać się; awansować, dołączyć/dołączać, wejść; powrócić, wrócić/wracać; trafić/trafiać do elity; docierać do elit; wywodzić się z elity
- mówić o elitach; być, pozostać w elicie
-
Na emigracji (głównie we Francji i Wielkiej Brytanii) znalazło się zaledwie parę tysięcy Polaków, ale stanowili oni elitę narodu: ich głos był znaczący.
źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009
Jej brat, Michał Henryk, [...], położył wielkie zasługi dla kultury, specjalnie zaś dla literatury polskiej, i należał do intelektualnej elity Krakowa.
źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003
Powstające biskupstwa, klasztory i parafie były potężnym czynnikiem cywilizującym i kulturotwórczym, wokół Kościoła rozwijała się nauka i kształtowały elity umysłowe ówczesnego państwa, [...]
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
Opinię miasta niezwykłego, stale kuszącego i przyciągającego uwagę, zachowała Wenecja. W końcu XIX w. stała się modnym uzdrowiskiem oraz miejscem spotkań elit artystycznych świata [...]
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
30. marca 1940 roku dowódca SS H. Himmler wydał rozkaz przeprowadzenia na terenach Polski tzw. akcji AB. Była to świadoma forma ludobójstwa wobec ludzi, będących elitą narodu: naukowców, twórców kultury, lekarzy, księży, polityków.
źródło: NKJP: R: Zagłada polskich elit - Akcja AB-Katyń, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2007-07-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. elita
elity
D. elity
elit
C. elicie
elitom
B. elitę
elity
N. elitą
elitami
Ms. elicie
elitach
W. elito
elity
-
może niem. Elite
z fr. élite