grodzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

otaczać teren płotem, siatką, murem itp., aby uniemożliwić swobodne wejście nań lub wyjście zeń

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

czynności związane z budową

grodzić domy; boisko, cmentarze, hale, nartostrady, teren, wyciągi; Wisłę...;
grodzenie nieruchomości, działki, gruntów, lasów, nekropolii, parku, pastwisk, placu budowy, plaży, terenu, upraw leśnych; rzek;
grodzenie murem, parkanem, rowem, siatką, wałem, żerdziami
grodzić w poprzek
zakaz grodzenia

	No, a gdy był i róg, i środek, być może uznano, że cmentarz jest dostatecznie wyznaczony i nie ma potrzeby jeszcze grodzić, bo i tak wcześniej czy później wyjdzie z tego ogrodzenia w pola. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski, Widnokrąg, 1996
	Szkoła nr 20 grodzi boisko, by wydzielić się od osiedla mieszkaniowego. źródło: NKJP: Dachy, gzymsy, rury, Dziennik Polski - Nowy Sącz, 2002-08-10
	Oznacza to, że w najdalej oddalonej od serca uzdrowiska strefie ochronnej C będzie można grodzić żelbetonem według woli. źródło: NKJP: Adam Ligiecki: Statut dla kurortu, prasa, 2006
	Tam, gdzie szło o pośpiech, Niemcy kazali grodzić domy parkanem, zbitym na miejscu z desek, ustawiać kozły żelazne uzbrojone w kłęby kolczastego drutu. źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1975

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grodziłem +(e)m grodził	grodziłam +(e)m grodziła	grodziłom +(e)m grodziło	grodziliśmy +(e)śmy grodzili	grodziłyśmy +(e)śmy grodziły
2 os.	grodziłeś +(e)ś grodził	grodziłaś +(e)ś grodziła	grodziłoś +(e)ś grodziło	grodziliście +(e)ście grodzili	grodziłyście +(e)ście grodziły
3 os.	grodził	grodziła	grodziło	grodzili	grodziły

bezosobnik: grodzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę grodził będę grodzić	będę grodziła będę grodzić	będę grodziło będę grodzić	będziemy grodzili będziemy grodzić	będziemy grodziły będziemy grodzić
2 os.	będziesz grodził będziesz grodzić	będziesz grodziła będziesz grodzić	będziesz grodziło będziesz grodzić	będziecie grodzili będziecie grodzić	będziecie grodziły będziecie grodzić
3 os.	będzie grodził będzie grodzić	będzie grodziła będzie grodzić	będzie grodziło będzie grodzić	będą grodzili będą grodzić	będą grodziły będą grodzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		gródźmy rzadziej grodźmy
2 os.	gródź rzadziej grodź	gródźcie rzadziej grodźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grodziłbym bym grodził	grodziłabym bym grodziła	grodziłobym bym grodziło	grodzilibyśmy byśmy grodzili	grodziłybyśmy byśmy grodziły
2 os.	grodziłbyś byś grodził	grodziłabyś byś grodziła	grodziłobyś byś grodziło	grodzilibyście byście grodzili	grodziłybyście byście grodziły
3 os.	grodziłby by grodził	grodziłaby by grodziła	grodziłoby by grodziło	grodziliby by grodzili	grodziłyby by grodziły

bezosobnik: grodzono by

bezokolicznik: grodzić

imiesłów przysłówkowy współczesny: grodząc

gerundium: grodzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: grodzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: grodzony

odpowiednik aspektowy: ogrodzić

Rz _osobowy

+

grodzić

+

(CO) + (CZYM) + (przed KIM|CZYM)

psł. *gorditi 'stawiać ogrodzenie, przegrodę, zagrodę, przegradzać, zagradzać'