fundament - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. podstawowy czynnik warunkujący działanie, rozwój lub istnienie czegoś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

hiperonimy:

podstawa

mocny, trwały, silny, solidny, stabilny; kruchy fundament; fundament finansowy, gospodarczy, naukowy, prawny, społeczny; aksjologiczny, etyczny, ideowy; chrześcijański, duchowy, religijny
fundament cywilizacji, chrześcijaństwa, demokracji, działalności, działania, filozofii, gospodarki, istnienia czegoś, jedności, kultury, ładu, państwa, reformy, rozwoju, sukcesu, ustroju, wiedzy, wolności, życia, polityki, porządku, prawa, religii, wiary, wspólnoty, wychowania
fundament pod cywilizację, pod demokrację, pod wychowanie
podstawy i fundamenty
podkopywać,stanowić, ustanowić, wzmocnić fundament

	Fundamentem demokracji jest równowaga trzech rodzajów władzy, które wzajemnie się kontrolują. źródło: NKJP: Daniel Passent: Państwo to media, Polityka, 2003-06-21
	Tę potrzebę ładu dziedziczymy po antyku, dla Greków i Rzymian była ona fundamentem kultury, polityki, życia społecznego i gospodarczego. źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009
	Twierdzenie Nasha położyło fundament pod dalszy rozwój teorii, a obecnie jest jednym z najważniejszych narzędzi analizy ekonomicznej. źródło: NKJP: Piotr Cegielski, Sztokholm; Paweł Wujec: Ekonomiczny Nobel '94, Gazeta Wyborcza, 1994-10-12
	Odzyskane w 1989 r. wolność i niepodległość nie zostały osadzone na mocnych fundamentach ideowych i dlatego są teraz zagrożone nie z powodu agresji zewnętrznej, ale od wewnątrz. źródło: NKJP: Aleksander Hall: Dwa przedwiośnia, Gazeta Wyborcza, 1993-11-10
	Wsparty na solidnych fundamentach finansowych świat runął we wrześniu 39 roku. źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Życie jak w powieści, Polityka, 2009-03-07

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	+	fundament	+	CZEGO
	+	fundament	+	pod CO

łac. fundāmentum 'podwalina'