-
2.
książk. przestawać istnieć -
ATEMATYCZNY
-
synonimy: umierać
-
- gospodarka, imperium, las, miasto, miłość, nadzieja, opór, powstanie kona
-
Miasto konało w rumowiskach zwalonych domów, wśród których gdzieniegdzie poruszały się ludzkie sylwetki.
źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Chcica..., 2006
[...] tok fabuły uległ zachwianiu i dynamiczna, świetnie zawiązana akcja kona w drgawkach po mniej więcej półgodzinie.
źródło: NKJP: Jarosław Loretz: Zbiorowe żywienie na dalekiej północy, Esensja, 2009-05-11
Usychają oliwne i daktylowe gaje, puste są drzewa, które rodziły ożywcze pomarańcze i cytryny, konają szczepy winne.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Teraz na ciebie zagłada, 1976
Siedem wieków historii [...] nie dawały gwarancji, że po najeździe Wizygotów powtórzą się [...] dzieje chwały i zwycięstw Rzymian. Cesarstwo zachodnie konało bez chwały i bez godności.
źródło: NKJP: Jerzy Mirewicz: Współtwórcy Europy, 2003
[...] zaległości w spłacaniu zobowiązań rosną lawinowo. Szpital kona, ciągnąc za sobą przedsiębiorstwa, które próżno szukają zadośćuczynienia za niezapłacone, szpitalne rachunki.
źródło: NKJP: Cyprian Dmowski: Pomyśl albo płać, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-11-09
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. konam
konamy
2 os. konasz
konacie
3 os. kona
konają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. konałem
+(e)m konał
konałam
+(e)m konała
konałom
+(e)m konało
konaliśmy
+(e)śmy konali
konałyśmy
+(e)śmy konały
2 os. konałeś
+(e)ś konał
konałaś
+(e)ś konała
konałoś
+(e)ś konało
konaliście
+(e)ście konali
konałyście
+(e)ście konały
3 os. konał
konała
konało
konali
konały
bezosobnik: konano
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę konał
będę konać
będę konała
będę konać
będę konało
będę konać
będziemy konali
będziemy konać
będziemy konały
będziemy konać
2 os. będziesz konał
będziesz konać
będziesz konała
będziesz konać
będziesz konało
będziesz konać
będziecie konali
będziecie konać
będziecie konały
będziecie konać
3 os. będzie konał
będzie konać
będzie konała
będzie konać
będzie konało
będzie konać
będą konali
będą konać
będą konały
będą konać
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. konajmy
2 os. konaj
konajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. konałbym
bym konał
konałabym
bym konała
konałobym
bym konało
konalibyśmy
byśmy konali
konałybyśmy
byśmy konały
2 os. konałbyś
byś konał
konałabyś
byś konała
konałobyś
byś konało
konalibyście
byście konali
konałybyście
byście konały
3 os. konałby
by konał
konałaby
by konała
konałoby
by konało
konaliby
by konali
konałyby
by konały
bezosobnik: konano by
bezokolicznik: konać
imiesłów przysłówkowy współczesny: konając
gerundium: konanie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konanie
konania
D. konania
konań
C. konaniu
konaniom
B. konanie
konania
N. konaniem
konaniami
Ms. konaniu
konaniach
W. konanie
konania
imiesłów przymiotnikowy czynny: konający
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. konający
konający
konający
konające
konająca
D. konającego
konającego
konającego
konającego
konającej
C. konającemu
konającemu
konającemu
konającemu
konającej
B. konającego
konającego
konający
konające
konającą
N. konającym
konającym
konającym
konającym
konającą
Ms. konającym
konającym
konającym
konającym
konającej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. konający
konający
konające
konające
D. konających
konających
konających
konających
C. konającym
konającym
konającym
konającym
B. konających
konających
konających
konające
N. konającymi
konającymi
konającymi
konającymi
Ms. konających
konających
konających
konających
odpowiednik aspektowy: skonać
-
Rznieżywotny + konać + 
-
psł. *konati 'kończyć, doprowadzać do końca, wykonywać'
-
Rznieżywotny + konać +