skonać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. przestać istnieć

  • 2.

    książk.  przestać istnieć
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność

  • synonimy:  umrzeć
    • komunizm, las skonał; firma, nadzieja, tradycja skonała; imperium, powstanie skonało
  • Aż nadszedł dzień, kiedy zgodnie z umową trzeba było klucze oddać w ręce nowego właściciela - sklep Marianny skonał miesiąc wcześniej, a teraz przyszła kolej na kamienicę.

    źródło: NKJP: Kazimierz Kutz: Piąta strona świata, 2010

    Nasza partia, zanim skonała, również flirtowała z krajowymi demiurgami. Trochę ich szykanowała, czasem prześladowała, ale zawsze chowając w zanadrzu przygotowane do ofiarowania nagrody i ordery.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008

    Duch kolektywnej tradycji zatem ostatecznie skonał.

    źródło: NKJP: Tomasz Szlendak: Leniwe maskotki rekiny na smyczy, 2005

    [...] Tischner kierował ostrze swojej refleksji nie tyle przeciw komunizmowi, ile przeciw ekonomizmowi w ogóle, którego marksizm był jednym z wcieleń. Komunizm skonał, ekonomizm ma się doskonale.

    źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Miłość, wojna, rewolucja: szkice na czas kryzysu, 2009

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skonam
    skonamy
    2 os. skonasz
    skonacie
    3 os. skona
    skonają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skonałem
    +(e)m skonał
    skonałam
    +(e)m skonała
    skonałom
    +(e)m skonało
    skonaliśmy
    +(e)śmy skonali
    skonałyśmy
    +(e)śmy skonały
    2 os. skonałeś
    +(e)ś skonał
    skonałaś
    +(e)ś skonała
    skonałoś
    +(e)ś skonało
    skonaliście
    +(e)ście skonali
    skonałyście
    +(e)ście skonały
    3 os. skonał
    skonała
    skonało
    skonali
    skonały

    bezosobnik: skonano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skonajmy
    2 os. skonaj
    skonajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skonałbym
    bym skonał
    skonałabym
    bym skonała
    skonałobym
    bym skonało
    skonalibyśmy
    byśmy skonali
    skonałybyśmy
    byśmy skonały
    2 os. skonałbyś
    byś skonał
    skonałabyś
    byś skonała
    skonałobyś
    byś skonało
    skonalibyście
    byście skonali
    skonałybyście
    byście skonały
    3 os. skonałby
    by skonał
    skonałaby
    by skonała
    skonałoby
    by skonało
    skonaliby
    by skonali
    skonałyby
    by skonały

    bezosobnik: skonano by

    bezokolicznik: skonać

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonawszy

    gerundium: skonanie

    odpowiednik aspektowy: konać

  • Rznieżywotny + skonać + bez ograniczeń
  • psł. sъkonati 'dokończyć, wykończyć, doprowadzić do końca' > 'zakończyć żywot, skonać, umrzeć'

    Zob. konać