-
1.
pot. mocno lub głośno uderzyć, powodując szkody -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek -
synonimy: wrąbać się
wtrąbić się
hiperonimy: uderzyć
-
Chciała już skręcić i wjechać na główną drogę, nagle zahamowała, zorientowała się, że droga jest zajęta, a przód samochodu wystaje za bardzo, więc bez zastanowienia wrzuciła wsteczny i wrąbała w mój zderzak.
źródło: NKJP: Urszula Chowaniec: Załatwić świadka, Gazeta Krakowska, 2001-09-26
Życie to nie bukiet róż: wrąbałem w tramwaj! To znaczy – ja stałem, a tramwaj jechał, ale panowie policjanci powołując się na przepisy, rozłożywszy ręce uznali, że to moja wina, bo i ja i tramwaj mieliśmy zielone światło.
źródło: NKJP: Jarosław Gibas: Prawo dżungli, Trybuna Śląska, 2001-02-03
Biegł sobie wesolutko 2 metry przede mną, nagle odwrócił się żeby mi coś powiedzieć i... wrąbał w taką metalową ściankę - obudowę wyjścia ze sklepu.
źródło: NKJP: Internet
Mnie już dwa razy wrąbali w auto i zwiali!
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wrąbię
wrąbiemy
2 os. wrąbiesz
wrąbiecie
3 os. wrąbie
wrąbią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wrąbałem
+(e)m wrąbał
wrąbałam
+(e)m wrąbała
wrąbałom
+(e)m wrąbało
wrąbaliśmy
+(e)śmy wrąbali
wrąbałyśmy
+(e)śmy wrąbały
2 os. wrąbałeś
+(e)ś wrąbał
wrąbałaś
+(e)ś wrąbała
wrąbałoś
+(e)ś wrąbało
wrąbaliście
+(e)ście wrąbali
wrąbałyście
+(e)ście wrąbały
3 os. wrąbał
wrąbała
wrąbało
wrąbali
wrąbały
bezosobnik: wrąbano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wrąbmy
2 os. wrąb
wrąbcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wrąbałbym
bym wrąbał
wrąbałabym
bym wrąbała
wrąbałobym
bym wrąbało
wrąbalibyśmy
byśmy wrąbali
wrąbałybyśmy
byśmy wrąbały
2 os. wrąbałbyś
byś wrąbał
wrąbałabyś
byś wrąbała
wrąbałobyś
byś wrąbało
wrąbalibyście
byście wrąbali
wrąbałybyście
byście wrąbały
3 os. wrąbałby
by wrąbał
wrąbałaby
by wrąbała
wrąbałoby
by wrąbało
wrąbaliby
by wrąbali
wrąbałyby
by wrąbały
bezosobnik: wrąbano by
bezokolicznik: wrąbać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wrąbawszy
gerundium: wrąbanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wrąbanie
wrąbania
D. wrąbania
wrąbań
C. wrąbaniu
wrąbaniom
B. wrąbanie
wrąbania
N. wrąbaniem
wrąbaniami
Ms. wrąbaniu
wrąbaniach
W. wrąbanie
wrąbania
odpowiednik aspektowy: wrąbywać
-
Rzosobowy + wrąbać + w CO -