-
2.
krótki rozkaz słowny -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
hiperonimy: rozkaz I
-
- krótka; cicha, głośna komenda
- komenda: "Baczność", komenda: "Spocznij", komenda: "Stop"
- komenda i rozkaz; komendy i polecenia
- słowa komendy
- komenda padła/pada
- dać, rzucić, wydać; wykonać/wykonywać komendę; wydawać komendy
- czekać na komendę
-
Władziu zachwiał się i upadł na murawę cmentarza. Padła komenda:
- Baczność! Na prawo patrz!źródło: NKJP: Michał Komar: O obrotach losów i ciał, 1998
Stanęła z boku, nie zwracając uwagi na ciało Cmona, wydała kilka komend zniekształconym głosem.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
Kilku powstrzymanych komendą szeregowców tłoczyło się u wejścia.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1996
Kiedy pies samowolnie podniesie się, ściągnąć go energicznie i wtedy już nie wydawać komendy „naprzód”, lecz wziąć go na smycz i poprowadzić dalej.
źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955
Słyszy dalekie chrapliwe komendy niemieckie.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. komenda
komendy
D. komendy
komend
C. komendzie
komendom
B. komendę
komendy
N. komendą
komendami
Ms. komendzie
komendach
W. komendo
komendy
-
+ komenda + (MOWA WPROST) -
fr. dawne commende
niem. kommende
wł. commenda
z łac. commendāre