wtajemniczony

  • ten, który wie coś, co jest tajemnicą dla ogółu ludzi
  • Używane często w znaczeniu 'człowiek wtajemniczony'.

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • Już prawie dnieje, kiedy słyszy lekkie stukanie w drzwi wejściowe, to wtajemniczony wartownik powrócił na służbę.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

    O jej podwójnym życiu wiedział tylko narzeczony, który ciężko znosił całą sytuację, promotorka i wtajemniczony kolega z Firmy.

    źródło: NKJP: Milena Rachid Chehab: W cudzej skórze, Ozon, 3, 2005

    [...] przy każdym wzroście cen hurtowych pośrednicy podnoszą dodatkowo swoje marże. Być może dlatego już przed kilkoma tygodniami wtajemniczeni dyrektorzy cukrowni przestrzegali, że na wiosnę będziemy płacić w sklepach po 15 tys. zł za kilogram cukru.

    źródło: NKJP: Krystyna Naszkowska: Słodki podatek: Gazeta Wyborcza, 1994-03-26

    Jerzy Stempowski był wówczas pisarzem dla wtajemniczonych, o Bobkowskim i Czapskim słyszeli nieliczni.

    źródło: KWSJP: Alina Brodzka, Lidia Burska (red.): Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej, 1998

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wtajemniczony
    wtajemniczeni
    ndepr
    wtajemniczone
    depr
    D. wtajemniczonego
    wtajemniczonych
    C. wtajemniczonemu
    wtajemniczonym
    B. wtajemniczonego
    wtajemniczonych
    N. wtajemniczonym
    wtajemniczonymi
    Ms. wtajemniczonym
    wtajemniczonych
    W. wtajemniczony
    wtajemniczeni
    ndepr
    wtajemniczone
    depr
  • Zob.  tajemny 

CHRONOLOGIZACJA:
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 01.09.2013