-
1.a
bieg za kimś lub za czymś w celu złapania go -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe -
- zaciekła pogoń
- pogoń za włamywaczami, za zbiegiem, za złodziejem; za jeleniem, za lisem, za zającem; za autobusem, za pociągiem, za tramwajem
- odgłosy pogoni
- przerwać, rozpocząć, zatrzymać pogoń
- puścić się, ruszyć, rzucić się; wyprawić, wysłać kogoś w pogoń za kimś/czymś
-
W 1005 wojska cesarza Henryka II zatrzymały się w Międzyrzeczu w pogoni za ustępującymi wojskami polskimi.
źródło: NKJP: Internet
Policjanci ruszyli w pogoń za kierowcą scani i po kilkuset metrach ujęli go.
źródło: NKJP: (DG): Pościg za ciężarówką, Express Ilustrowany, 2004-01-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pogoń
pogonie
D. pogoni
pogoni
C. pogoni
pogoniom
B. pogoń
pogonie
N. pogonią
pogoniami
Ms. pogoni
pogoniach
W. pogoni
pogonie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ pogoń + (za KIM/CZYM) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego pogonić ; zob. pogonić