-
2.b
osoba lub grupa osób pełniąca gdzieś straż -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
- posterunki policjantów, żołnierzy
- posterunki atakują, czuwają, pilnują
- postawić, rozstawić, ustawić gdzieś; wzmocnić, zmienić; zdejmować posterunki
- obstawić coś posterunkami
-
Myszkin okazał się na swój sposób gościnnym człowiekiem. Gdy zaczynało się ściemniać, wycofał część swoich ludzi i rozstawił posterunki w sporej odległości od samolotu. Zostało zaledwie kilku żołnierzy, uprzejmie dotrzymujących towarzystwa załodze.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
Polsce zostały wzmocnione posterunki policji na warszawskim lotnisku Okęcie, innych polskich lotniskach obsługujących loty międzynarodowe oraz w warszawskim metrze.
źródło: NKJP: (WH): Światowy spisek udaremniony, Gazeta Krakowska, 2006-08-11
Zofia S. trafiła do aresztu w komisariacie przy ul. Kopernika. Podczas składania wyjaśnień zasłabła. Pogotowie ratunkowe odwiozło ją do szpitala. Przed drzwiami sali, w której przebywała, wystawiono posterunek policji.
źródło: NKJP: (em): Co się stało z pieniędzmi Politechniki Łódzkiej? Kasjerka milczy, Express Ilustrowany, 2002-02-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. posterunek
posterunki
D. posterunku
posterunków
C. posterunkowi
posterunkom
B. posterunek
posterunki
N. posterunkiem
posterunkami
Ms. posterunku
posterunkach
W. posterunku
posterunki