płatać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. szablą

  • Definicja

    3.

    przest.  uderzać czymś ostrym, przecinając ciało
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Choroby i ich leczenie

    przyczyny, objawy i skutki chorób

  • Cytaty

    Można jeszcze ponabijać Turków na pal, płatać dwuręcznym mieczem Krzyżaków i strzelać z łuku do bladych twarzy [...].

    źródło: NKJP: Tomasz Szlendak: Leniwe maskotki rekiny na smyczy, 2005

    Uderzenie wykonuje się tak: najpierw zamach, właśnie od ucha, bo to cios atakujący, pracuje całe ramię, nie tylko nadgarstek. Potem wybiera się cel i płata szablą zgodnie z kierunkiem jazdy, żeby konia własnego nie drasnąć.

    źródło: NKJP: Wojciech Pogonowski: Od ucha tnij!, Polityka, 2007-11-24

    Doganiały ich strzały, dopędzali ich wojownicy. Gdzie dopędzali, tam pałką, nożem, dzidą płatali, cięli, kłuli.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954

    Nie słuchałeś mnie, synku. Mówiłem wyraźnie, wyraźniej niż pacierz: od nieba ich ciąć, od cesarza chlastać, płatać od Witosa, od Chrystusa Pana!

    źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1967
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. płatam
    		 płatamy
    2 os. płatasz
    		 płatacie
    3 os. płata
    		 płatają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. płatałem
    +(e)m płatał
    		 płatałam
    +(e)m płatała
    		 płatałom
    +(e)m płatało
    		 płataliśmy
    +(e)śmy płatali
    		 płatałyśmy
    +(e)śmy płatały
    2 os. płatałeś
    +(e)ś płatał
    		 płatałaś
    +(e)ś płatała
    		 płatałoś
    +(e)ś płatało
    		 płataliście
    +(e)ście płatali
    		 płatałyście
    +(e)ście płatały
    3 os. płatał
    		 płatała
    		 płatało
    		 płatali
    		 płatały

    bezosobnik: płatano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę płatał
    będę płatać
    		 będę płatała
    będę płatać
    		 będę płatało
    będę płatać
    		 będziemy płatali
    będziemy płatać
    		 będziemy płatały
    będziemy płatać
    2 os. będziesz płatał
    będziesz płatać
    		 będziesz płatała
    będziesz płatać
    		 będziesz płatało
    będziesz płatać
    		 będziecie płatali
    będziecie płatać
    		 będziecie płatały
    będziecie płatać
    3 os. będzie płatał
    będzie płatać
    		 będzie płatała
    będzie płatać
    		 będzie płatało
    będzie płatać
    		 będą płatali
    będą płatać
    		 będą płatały
    będą płatać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. płatajmy
    2 os. płataj
    		 płatajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. płatałbym
    bym płatał
    		 płatałabym
    bym płatała
    		 płatałobym
    bym płatało
    		 płatalibyśmy
    byśmy płatali
    		 płatałybyśmy
    byśmy płatały
    2 os. płatałbyś
    byś płatał
    		 płatałabyś
    byś płatała
    		 płatałobyś
    byś płatało
    		 płatalibyście
    byście płatali
    		 płatałybyście
    byście płatały
    3 os. płatałby
    by płatał
    		 płatałaby
    by płatała
    		 płatałoby
    by płatało
    		 płataliby
    by płatali
    		 płatałyby
    by płatały

    bezosobnik: płatano by

    bezokolicznik: płatać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: płatając

    gerundium: płatanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: płatający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: płatany

  • Składnia
    bez ograniczeń + płatać +
    KOGO/CO + (CZYM)
  • Pochodzenie

    psł. *platati 'rozcinać na kawałki, płaty'

    Forma prasłowiańska jest czasownikiem odrzeczownikowym od psł. *platъ 'kawał tkaniny, płótna' (Bor); zob. płat