uderzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

będąc w ruchu, gwałtownie stykać się z czymś, powodując uszkodzenie tego czegoś lub siebie samego

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

Kiedyś dwoje młodych ludzi zginęło, uderzając w drzewo przy al. Armii Krajowej.

źródło: NKJP: Gabriela Lorek: Łatwo zabić drzewo, Dziennik Zachodni, 2004-09-08

Grube krople uderzały o trumnę, wygrywając posępny marsz pożegnalny.

źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008

Robert bezwładnie runął do tyłu, uderzając głową o ścianę budynku.

źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uderzałem +(e)m uderzał	uderzałam +(e)m uderzała	uderzałom +(e)m uderzało	uderzaliśmy +(e)śmy uderzali	uderzałyśmy +(e)śmy uderzały
2 os.	uderzałeś +(e)ś uderzał	uderzałaś +(e)ś uderzała	uderzałoś +(e)ś uderzało	uderzaliście +(e)ście uderzali	uderzałyście +(e)ście uderzały
3 os.	uderzał	uderzała	uderzało	uderzali	uderzały

bezosobnik: uderzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę uderzał będę uderzać	będę uderzała będę uderzać	będę uderzało będę uderzać	będziemy uderzali będziemy uderzać	będziemy uderzały będziemy uderzać
2 os.	będziesz uderzał będziesz uderzać	będziesz uderzała będziesz uderzać	będziesz uderzało będziesz uderzać	będziecie uderzali będziecie uderzać	będziecie uderzały będziecie uderzać
3 os.	będzie uderzał będzie uderzać	będzie uderzała będzie uderzać	będzie uderzało będzie uderzać	będą uderzali będą uderzać	będą uderzały będą uderzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uderzajmy
2 os.	uderzaj	uderzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uderzałbym bym uderzał	uderzałabym bym uderzała	uderzałobym bym uderzało	uderzalibyśmy byśmy uderzali	uderzałybyśmy byśmy uderzały
2 os.	uderzałbyś byś uderzał	uderzałabyś byś uderzała	uderzałobyś byś uderzało	uderzalibyście byście uderzali	uderzałybyście byście uderzały
3 os.	uderzałby by uderzał	uderzałaby by uderzała	uderzałoby by uderzało	uderzaliby by uderzali	uderzałyby by uderzały

bezosobnik: uderzano by

bezokolicznik: uderzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: uderzając

gerundium: uderzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: uderzający

odpowiednik aspektowy: uderzyć

+

uderzać

+

w CO | o CO

Zob. uderzyć