-
6.
słowo używane w połączeniu z niektórymi wyrazami, będące konwencjonalną formą zwracania się do kogoś, z kim mówiący nie jest po imieniu -
W mowie potocznej rozpowszechnione jest połączenie proszę panią, które jest uznawane za niepoprawne.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- proszę (szanownego) pana, pani, państwa; księdza; wysokiego sądu
-
Ja mam poważne zamiary, proszę pani.
źródło: KWSJP: Jerzy Stefan Stawiński: Smutnych losów, 1986
Proszę pana, my nie mamy z tym nic wspólnego.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
Właśnie minęła północ. Mamy, proszę państwa, sobotę, 15 kwietnia. Życzę miłego dnia i wesołych świąt...
źródło: NKJP: Dorota Abramowicz: Dotrwać do północy..., Dziennik Bałtycki, 2006-04-15
[...] pokornie podeszła do konfesjonału i głosem pełnym skruchy wyszeptała formułkę spowiedzi. Recytowała swoje grzechy, myśląc o błyszczących oczach kobiety. – I byłam wścibska, proszę księdza – zakończyła.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wielką miłość tanio sprzedam, 2003
Na sądowej sali toczył się taki mniej więcej dialog: - Czy oskarżony pożyczał od pani Gałuszkowej pieniądze? - Pożyczał, proszę Wysokiego Sądu. - Duże pieniądze? - Co to znaczy duże? Dla jednego duże, dla drugiego małe. - Czy za te pieniądze można było kupić kamienicę? - Kamienicę? Wysoki Sąd chce kupić kamienicę? Ja szczerze odradzam! To nie jest interes w te czasy.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Alfabet krakowski Andrzeja Kozioła, 2009
-
część mowy: czasownik
Inne uwagi
Używana tylko 1 os
-
+ proszę + KOGO -
prosić