-
3.
książk. to, co pozostało po wydarzeniach lub faktach, które miały miejsce -
ATEMATYCZNY
-
- okruch nadziei, prawdy; okruchy historii, informacji; pamięci, przeszłości, wspomnień; tradycji
-
[...] był dyletantem, samoukiem, ale i poszukiwaczem skarbów, cierpliwym zbieraczem roztrwonionych okruchów historii i sztuki ludu śląskiego.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
Łatwo było wówczas zamknąć w duszy nostalgię za utraconą ojczyzną dzieciństwa i w cieniu wielkich portów żyć okruchami wspomnień z barwnej przeszłości.
źródło: NKJP: Józef Życiński: Ziarno samotności, 1997
Sądząc z okruchów informacji, którymi dysponujemy, niektórzy członkowie kierownictwa partii mieli nadzieję, że jeśli wybory odbędą się w czerwcu [...].
źródło: NKJP: Andrzej Garlicki: Karuzela: rzecz o Okrągłym Stole cz. 3, 2004
Przyjechały zespoły z różnych stron świata, by pokazać okruchy swoich tradycji religijnych.
źródło: NKJP: Między folklorem a ekstazą, Dziennik Polski, 2000-10-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. okruch
okruchy
D. okrucha
okruchu
okruchów
C. okruchowi
okruchom
B. okruch
okruchy
N. okruchem
okruchami
Ms. okruchu
okruchach
W. okruchu
okruchy
Inne uwagi
Zwykle lm
-
+ okruch + CZEGO -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego okruszyć 'krusząc obłupać'; zob. kruszyć