-
1.
mówiący wskazując obiekt, o którym można coś powiedzieć pod danym względem, mówi, że jest to jeden z bardzo wielu obiektów, o których można coś pod tym względem powiedzieć -
komentarz przyrematyczny
-
wykładnik wyliczenia
-
(quasi)synonimy: z kolei
-
Ona zrozumiała, że zaplanowana akcja promocyjna wywołuje w pierwszym stadium reakcję, a ta znów kolejną i kolejną, a potem wszystko toczy się w spiętrzeniu i bezwiednie ku pożądanemu, przewidzianemu skutkowi handlowemu, już bez udziału planisty albo, jeszcze lepiej, z udziałem istotnym, ale mało widocznym.
źródło: NKJP: Michał Komar: O obrotach losów i ciał, 1998
Podobnie ma się rzecz z Neronem. Ten znów jest wyuzdany, uwodzi chłopców, ale nie knuje spisków, zbrojnych zamachów ani rewolucji.
źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009
Kasia ciągle popłakiwała, raz ciszej, to znów głośniej.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987
Sama nie wiesz, czego chcesz; to płaczesz, to się gniewasz, to mnie przepraszasz, to znów wybuchasz skargami, pretensją...
źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996
W początkach XIX wieku część rodziny przeniosła się na Kujawy, gdzie już wnuk Feliksa - Jan w roku 1583 został starostą przedeckim, a w sto lat później potomek jego Seweryn, dziedzic Rydzewa, Wiązownicy i Pieniążkowa, uczestnik wyprawy wiedeńskiej w roku 1683 i elektor na sejmie konwokacyjnym, który wybrał Augusta II w roku 1897, tytułował się cześnikiem wiskim i brzesko-kujawskim (umarł w 1729 roku). Jego znów prawnuk Jan Wojciech (1792-1854) osiadł na Kujawach, ożeniwszy się z Antoniną z Morzyckich (1794-ok. 1875) [...].
źródło: NKJP: Janusz Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007
-
część mowy: partykuła
podklasa: sekwencji
-
znów _ ograniczenia zakresu użycia:nie: Zd. rozk., warunk.szyk: zmienny: antepozycja, preferowana postpozycja względem jednosylabowych