-
2.
pot. mówiący zastanawia się, jak nazwać to, co ma na myśli -
1) komentarz przyrematyczny
2) wyłącznie parentetyczne
3) po bo ja wiem następuje pauza -
wykładnik oceny prawdziwościowej
-
(quasi)synonimy: czy ja wiem
-
Można by go wziąć za wziętego lekarza, solidnego handlowca - bo ja wiem - może profesora?
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002
Proszę nie gorszyć się balem w salonie. Nie warto. To jest pożegnanie. A zawiera się w nim, bo ja wiem, jakiś gest? Może głupi, patetyczny, ale mnie to trochę... wzrusza [...].
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Lecz jeśli pismo to nie publikuje swoich artykułów wyłącznie sobie, a - bo ja wiem? - muzom, lecz ku rzeczywistemu pożytkowi, dziwi mnie, dlaczego w żadnym z jego artykułów nie padło słówko o konieczności instytucjonalnego zabezpieczenia swobód prasowych [...].
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór. Rzeczy mniejsze, 1998
Tu się myśli, że ich trzech, czterech, bo ja wiem... pięciu... a ich tam chyba z trzydziestu [...]
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Ksiądz Helena. Wybór utworów dramatycznych, 1996
Czułem się jak... bo ja wiem, jakbym próbował zasnąć gdzieś w powietrzu, w czarnym niebie.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1996
-
część mowy: komentarz metatekstowy
-
bo ja wiem szyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny:stały: interpozycja, wymagany poprzedzający kontekst
antepozycja względem wprowadzanego członu