ktoś zebrał się na odwagę
ktoś wziął się na odwagę
- 
    
    ktoś zdecydował się zrobić coś, czego wcześniej się bał
- 
    
    - ktoś wziął się na odwagę
 
- 
    
    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA 
 Ocena i wartościowanie
 wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
- 
    
    Zebrałem się na odwagę, żeby zapytać matkę, czy też jest Żydówką. Wpadła we wściekłość. - To nieprawda! - krzyknęła. - Jestem Ukrainką, a twój ojciec Polakiem z Rosji. źródło: NKJP: Nicolas Slonimsky: Słonimscy ze Słonimia, Gazeta Wyborcza, 1996-08-17 Po pewnym czasie udałam się ponownie na piętro, chciałam sprawdzić, co się tam dzieje. Klucz tkwił nie przekręcony w zamku, drzwi były uchylone, cisza jak makiem zasiał. Zebrałam się na odwagę i zajrzałam do środka. I znalazłam Fraumann nieżywą w łazience, w pustej wannie bez wody. źródło: NKJP: Andrzej Kwietniewski: Blondynka z miasta Łodzi, 2008 Po oficjalnym spotkaniu ci klubowicze, którzy mieli na to ochotę, szli do pobliskiej kawiarni. Ponad miesiąc zajęło mi zebranie się na odwagę, aby pójść tam razem z nimi. A wynikało to z mojej obawy, że nie będę miał nic ciekawego do powiedzenia i wszyscy zauważą, że jestem nieśmiałą osobą. źródło: NKJP: Aleksander Łamek: Nieśmiałość - jak się jej pozbyć?, 2007 Jedna z nich, blondynka, puściła do mnie perskie oko. No to wziąłem się na odwagę, podszedłem i choć specjalnie tańczyć nie umiałem, poprosiłem ją do tańca. źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008 
- 
    
    typ frazy: fraza czasownikowa dk, odmienny: zebrać sięodpowiednik aspektowy: ktoś zbiera się na odwagę 
- 
    
      + ktoś zebrał się na odwagę + (żeby ZDANIE)