rano I

II

rzeczownik

  • początkowa część dnia po wschodzie słońca
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Niebo i wszechświat

    słońce i księżyc, pory dnia

  • synonimy:  poranek
    ranek
    raniec
    • od (samego) rana, do rana, z (samego) rana
  • Trzeba byłoby wszystko zaczynać od początku, a więc od tego wystawania pod szkołą. Ale od rana świeciło słońce i było dość ciepło.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991

    Do tego mundur na rano musiał być wyczyszczony, buty wypastowane, bo na drugi dzień były lekcje, a na lekcjach musiał pan wyglądać jak uczeń.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007

    Natalia odrzuciła kołdrę. Patrzyła na sufit, usiłując jak co rano wyobrazić sobie, co czuje Janek, co robi, o czym myśli.

    źródło: NKJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1965

    Po kolacji idzie się zdrzemnąć. Budzi się około północy i hula do rana.

    źródło: NKJP: Tomasz Piątek: Błogosławiony wiek, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rano
    rana
    D. rana
    ran
    C. ranu
    ranom
    B. rano
    rana
    N. ranem
    ranami
    Ms. ranie
    ranach
    W. rano
    rana

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • zach. psł. *rano

    Urzeczownikowiona postać  psł.  przymiotnika *rano 'wczesne' (r. n.) lub przysłówka *rano 'wcześnie, rankiem'