parlament - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

organ państwowy złożony z wybranych przedstawicieli społeczeństwa, tworzący prawo obowiązujące w danym państwie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

hiperonimy:

organ

litewski, polski, węgierski...; dwuizbowy, jednoizbowy parlament
parlament którejś kadencji
premier i parlament, prezydent i parlament, rząd i parlament
członek, marszałek, przewodniczący; gmach, sale, siedziba; izba (druga, niższa, wyższa), skład; kadencja; działalność parlamentu; na forum parlamentu
poseł; wybory do parlamentu
mandat; mniejszość, większość; opozycja, układ sił w parlamencie
rozwiązać parlament
kandydować do parlamentu
znaleźć się/znajdować się poza parlamentem

	W systemach parlamentarnych rządzi rząd powoływany przez parlament i tylko przed nim odpowiedzialny. źródło: MKJP: Wiktor222 Osiatyński: Skazani na oryginalność, Gazeta Wyborcza,1992-08-29
	Z końcem sierpnia 1930 roku prezydent Ignacy Mościcki rozwiązał Sejm III kadencji, którego obrady trwały nieco ponad dwa lata. W połowie zaś listopada odbyły się kolejne wybory do obu izb parlamentu. źródło: NKJP: Współpracownik: Spółdzielca z Jarlut, Tygodnik Ciechanowski, 2006-04-11
	Rozwiązanie parlamentu zahamowało prace legislacyjne rządu [...]. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 07.01.1994
	Statystyki sejmowe nadal pokazują diametralnie różną aktywność naszych posłów na forum parlamentu. źródło: NKJP: W skrócie - powiat raciborski, Nowiny Raciborskie, 2007-06-12
	Dawna Jugosławia zmniejszyła się do dwóch republik: Serbii i Czarnogóry. To one utworzyły w 1992 r. nową Federacyjną Republikę Jugosławii. Obie republiki mają swoje własne parlamenty, rządy i prezydentów. źródło: NKJP: DOMINIKA ĆOSIĆ: Niedobrane małżeństwo, Dziennik Polski - Świat, 2001-04-24

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

niem. Parlament

z fr. parlement