-
1.a
będący częścią ciała konia -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane -
- koński grzbiet, kark, łeb, ogon, pysk, zad; końska głowa, grzywa, noga, skóra, szyja; czaszka; końskie kopyta, zęby
-
Reszta pochodu już odjechała, końskie kopyta wystukiwały miarowy rytm, zielona chorągiew rozwiewała się na wietrze.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Spiął konia na brzegu i skoczył do rzeki. Zsunął się z siodła, płynął trzymając się końskiego ogona.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998
Jeździec, chyba niezgorszy, sądząc z tego, że nie dał się zrzucić, miał dość rozsądku, by nie próbować czegokolwiek poza trzymaniem się oburącz końskiego karku.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003
Dziedzic Malenia, gubiąc miękkie pantofle, zbiegł ze schodów, ale zamiast przywitać Martę, przypadł do końskiego pyska.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. koński
koński
koński
końskie
końska
D. końskiego
końskiego
końskiego
końskiego
końskiej
C. końskiemu
końskiemu
końskiemu
końskiemu
końskiej
B. końskiego
końskiego
koński
końskie
końską
N. końskim
końskim
końskim
końskim
końską
Ms. końskim
końskim
końskim
końskim
końskiej
W. koński
koński
koński
końskie
końska
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. końscy
końscy
końskie
końskie
D. końskich
końskich
końskich
końskich
C. końskim
końskim
końskim
końskim
B. końskich
końskich
końskich
końskie
N. końskimi
końskimi
końskimi
końskimi
Ms. końskich
końskich
końskich
końskich
W. końscy
końscy
końskie
końskie
-
Zob. koń