-
koń przeznaczony do jazdy na jego grzbiecie
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane
-
-
- spłoszony; rasowy; własny; piękny, wspaniały wierzchowiec
- bok, grzbiet, kopyta wierzchowca
- dosiąść/dosiadać; popędzić wierzchowca
- zeskoczyć, zsiąść z wierzchowca
- jechać na wierzchowcu
-
|
– Teraz prędko na konie! – zawołał Tony. Dosiedli wierzchowców. Z miejsca ruszyli z kopyta w kierunku wodopoju.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1995
|
|
Mimo że wciąż jeszcze obejmowałem udami grzbiet wierzchowca, stopy moje dotknęły piasku.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1995
|
|
Wspaniały wierzchowiec okazał się bardzo rozumny, posłuszny i wiatronogi w potrzebie, toteż dość szybko przypadliśmy sobie do gustu.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
|
|
Odpowiednio rozstawieni łucznicy zasypali zaskoczonych rabusiów gradem strzał. Ci w panice popędzili spłoszone wierzchowce wprost ku swojej bezpiecznej przystani - wiosce.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
|
|
Piątego dnia oblężenia Józef dosiadł konia i z karabinem zawieszonym na szyi, udał się do obozu zwycięzców. Z godnością zsiadł z wierzchowca i podał broń Oliverowi O. Howardowi.
źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
wierzchowiec
|
wierzchowce
|
|
| D. |
wierzchowca
|
wierzchowców
|
|
| C. |
wierzchowcowi
|
wierzchowcom
|
|
| B. |
wierzchowca
|
wierzchowce
|
|
| N. |
wierzchowcem
|
wierzchowcami
|
|
| Ms. |
wierzchowcu
|
wierzchowcach
|
|
| W. |
wierzchowcu
|
wierzchowce
|
|
-
Uniwerbizacja wyrażenia wierzchowy (koń) > wierzchowiec; por. (jazda) wierzchem; zob. wierzch
CHRONOLOGIZACJA:
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 11.12.2011