stukać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

8.

książk. o sercu: mocno bić

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

bić
pukać

Cytaty

Leżąc w półmroku, zamierali. Serca biły ciężko, rozdzierały piersi. Innym razem nadchodziły chwile niezrozumiałego spokoju, prawie ciszy. Wtedy napięcie rosło z każdą minutą ociągania się ciosu. Serca stukały prędko, gwałtownie.

źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1996

Był spokojny, choć serce stukało mu szybciej i głośniej niż powinno.

źródło: NKJP:Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	stukam	stukamy
2 os.	stukasz	stukacie
3 os.	stuka	stukają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stukałem +(e)m stukał	stukałam +(e)m stukała	stukałom +(e)m stukało	stukaliśmy +(e)śmy stukali	stukałyśmy +(e)śmy stukały
2 os.	stukałeś +(e)ś stukał	stukałaś +(e)ś stukała	stukałoś +(e)ś stukało	stukaliście +(e)ście stukali	stukałyście +(e)ście stukały
3 os.	stukał	stukała	stukało	stukali	stukały

bezosobnik: stukano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę stukał będę stukać	będę stukała będę stukać	będę stukało będę stukać	będziemy stukali będziemy stukać	będziemy stukały będziemy stukać
2 os.	będziesz stukał będziesz stukać	będziesz stukała będziesz stukać	będziesz stukało będziesz stukać	będziecie stukali będziecie stukać	będziecie stukały będziecie stukać
3 os.	będzie stukał będzie stukać	będzie stukała będzie stukać	będzie stukało będzie stukać	będą stukali będą stukać	będą stukały będą stukać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		stukajmy
2 os.	stukaj	stukajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stukałbym bym stukał	stukałabym bym stukała	stukałobym bym stukało	stukalibyśmy byśmy stukali	stukałybyśmy byśmy stukały
2 os.	stukałbyś byś stukał	stukałabyś byś stukała	stukałobyś byś stukało	stukalibyście byście stukali	stukałybyście byście stukały
3 os.	stukałby by stukał	stukałaby by stukała	stukałoby by stukało	stukaliby by stukali	stukałyby by stukały

bezosobnik: stukano by

bezokolicznik: stukać

imiesłów przysłówkowy współczesny: stukając

gerundium: stukanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	stukanie	stukania
D.	stukania	stukań
C.	stukaniu	stukaniom
B.	stukanie	stukania
N.	stukaniem	stukaniami
Ms.	stukaniu	stukaniach
W.	stukanie	stukania

imiesłów przymiotnikowy czynny: stukający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	stukający	stukający	stukający	stukające	stukająca
D.	stukającego	stukającego	stukającego	stukającego	stukającej
C.	stukającemu	stukającemu	stukającemu	stukającemu	stukającej
B.	stukającego	stukającego	stukający	stukające	stukającą
N.	stukającym	stukającym	stukającym	stukającym	stukającą
Ms.	stukającym	stukającym	stukającym	stukającym	stukającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	stukający	stukający	stukające	stukające
D.	stukających	stukających	stukających	stukających
C.	stukającym	stukającym	stukającym	stukającym
B.	stukających	stukających	stukających	stukające
N.	stukającymi	stukającymi	stukającymi	stukającymi
Ms.	stukających	stukających	stukających	stukających

odpowiednik aspektowy: stuknąć

Pochodzenie

płn. psł. *stukati 'uderzać ze stukiem, stukać, pukać'