budzić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. uczucia

  • 3.

    wywoływać jakieś reakcje, np. postawy lub uczucia
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

  • synonimy:  wzbudzać
    zbudzać
    • czyjaś postawa, sprawa, ustawa budzi coś
    • budzić emocje, lęk, nadzieje, niepokój, niesmak, obawy, podejrzenia, podziw, postrach, respekt, sensację, sprzeciw, sympatię, szacunek, wątpliwości, wesołość, wstręt, zainteresowanie, zastrzeżenia, zazdrość, zdumienie, zdziwienie
    • budzić coś !?u ludzi, !?u przeciwników, !?u rozmówców, !?u słuchaczy
    • budzić coś w człowieku, w dziecku, w kolegach, w ludziach, w nas, w sercach, w społeczeństwie, w umysłach
    • coś może, powinno budzić
  • Żywy, obdarzony bystrą inteligencją i osobistym urokiem, budził powszechną sympatię.

    źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet, 2004

    Wina oskarżonej nie budzi wątpliwości - napisano w uzasadnieniu wyroku.

    źródło: NKJP: Piotr Głuchowski, Włodzimierz Nowak, Gazeta Wyborcza, 1996-05-10

    Nie wiem dlaczego, ale ten zapach suchych liści i wilgotnej ziemi działa na mnie podobnie jak mgła: budzi wspomnienia dzieciństwa.

    źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem, 1997

    Nie mówił o tym nikomu i pragnął jak najprędzej zapomnieć, ale obraz uporczywie powracał, budząc lęk, powodując suchość w gardle.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty, 2003

    Lubił też dużo opowiadać o naprawach zegarów. Na czym się znał świetnie. Niestety, nie budził !?u rozmówców sympatii.

    źródło: NKJP: Władysław Terlecki: Drabina Jakubowa albo podróż, 1988

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. budzę
    budzimy
    2 os. budzisz
    budzicie
    3 os. budzi
    budzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. budziłem
    +(e)m budził
    budziłam
    +(e)m budziła
    budziłom
    +(e)m budziło
    budziliśmy
    +(e)śmy budzili
    budziłyśmy
    +(e)śmy budziły
    2 os. budziłeś
    +(e)ś budził
    budziłaś
    +(e)ś budziła
    budziłoś
    +(e)ś budziło
    budziliście
    +(e)ście budzili
    budziłyście
    +(e)ście budziły
    3 os. budził
    budziła
    budziło
    budzili
    budziły

    bezosobnik: budzono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę budził
    będę budzić
    będę budziła
    będę budzić
    będę budziło
    będę budzić
    będziemy budzili
    będziemy budzić
    będziemy budziły
    będziemy budzić
    2 os. będziesz budził
    będziesz budzić
    będziesz budziła
    będziesz budzić
    będziesz budziło
    będziesz budzić
    będziecie budzili
    będziecie budzić
    będziecie budziły
    będziecie budzić
    3 os. będzie budził
    będzie budzić
    będzie budziła
    będzie budzić
    będzie budziło
    będzie budzić
    będą budzili
    będą budzić
    będą budziły
    będą budzić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. budźmy
    2 os. budź
    budźcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. budziłbym
    bym budził
    budziłabym
    bym budziła
    budziłobym
    bym budziło
    budzilibyśmy
    byśmy budzili
    budziłybyśmy
    byśmy budziły
    2 os. budziłbyś
    byś budził
    budziłabyś
    byś budziła
    budziłobyś
    byś budziło
    budzilibyście
    byście budzili
    budziłybyście
    byście budziły
    3 os. budziłby
    by budził
    budziłaby
    by budziła
    budziłoby
    by budziło
    budziliby
    by budzili
    budziłyby
    by budziły

    bezosobnik: budzono by

    bezokolicznik: budzić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: budząc

    gerundium: budzenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: budzący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: budzony

    odpowiedniki aspektowe: zbudzić , obudzić

  • bez ograniczeń + budzić +
    CO + (w KIM | !?u KOGO)
  • psł. *buditi

  • Uznawane za niepoprawne:  budzić coś u kogo