wszelki duch Pana Boga chwali

- Wszelki duch Pana Boga chwali! - krzyknął Osuch. A skądże się tu miotła wzięła? - oglądał ją z głębokim zdumieniem.

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

Kasztelan połocki i starosta krzepicki oparli się w ucieczce swojej aż pod główną zamkową bramą, przy której czekały konie kasztelana. Obaj śmiertelnie bladzi
i zlani potem.
- Wszelki duch Pana Boga chwali! - powtarzał Hieronim Sapieha, drżąc jak w febrze.
- Wszelki duch Pana Boga chwali!
- Własnymi oczami widzielim... Jezusie, Maryjo! Upiór to czy diabeł?...

źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953

- Wszelki duch - powiedział. - Oczom nie wierzę. A jednak nie miraż to, nie ułuda. Jejmość Dzierżka Zbylutowa we własnej osobie.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002