podniecić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wywołać pożądanie seksualne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

	Opowiadał długo, aż całkowicie się zmierzchło, o swoim dzieciństwie na statku Czerwonej Floty, o Roksanie i o tym, jak go ta nagość podnieciła nad rzeką. źródło: NKJP: Włodzimierz Pawluczuk: Judasz, 2004
	To, że podnieciwszy ją, nie wychędożył, wynikało z całą pewnością z braku czasu, nie z braku szacunku. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	Anna powiedziała cicho: - Znam lepszy sposób na pobitewne nerwy. Byłeś wspaniały. Podnieciłeś mnie. - Naprawdę? - wyszeptał, nie wierząc własnym zmysłom. Poczuł na ustach delikatny dotyk jej słodkich warg. źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia głupców, 2009
	Delikatny masaż i pocałunki podnieciły mnie bardziej niż zwykle, w tym czasie odbieram wrażenia intensywniej, łatwiej mnie rozdrażnić, ale równocześnie łatwiej uspokoić. źródło: NKJP: Magdalena Okoniewska: Mój świat jest kobietą. Dziennik lesbijki, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podnieciłem +(e)m podniecił	podnieciłam +(e)m podnieciła	podnieciłom +(e)m podnieciło	podnieciliśmy +(e)śmy podniecili	podnieciłyśmy +(e)śmy podnieciły
2 os.	podnieciłeś +(e)ś podniecił	podnieciłaś +(e)ś podnieciła	podnieciłoś +(e)ś podnieciło	podnieciliście +(e)ście podniecili	podnieciłyście +(e)ście podnieciły
3 os.	podniecił	podnieciła	podnieciło	podniecili	podnieciły

bezosobnik: podniecono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podniećmy
2 os.	podnieć	podniećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podnieciłbym bym podniecił	podnieciłabym bym podnieciła	podnieciłobym bym podnieciło	podniecilibyśmy byśmy podniecili	podnieciłybyśmy byśmy podnieciły
2 os.	podnieciłbyś byś podniecił	podnieciłabyś byś podnieciła	podnieciłobyś byś podnieciło	podniecilibyście byście podniecili	podnieciłybyście byście podnieciły
3 os.	podnieciłby by podniecił	podnieciłaby by podnieciła	podnieciłoby by podnieciło	podnieciliby by podniecili	podnieciłyby by podnieciły

bezosobnik: podniecono by

bezokolicznik: podniecić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podnieciwszy

gerundium: podniecenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: podniecony

odpowiednik aspektowy: podniecać

+

podniecić

+

KOGO

Zob. niecić