podniecić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. sprawić, że jakieś zjawiska, uczucia lub stany są intensywniejsze, mocniejsze lub większe

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

synonimy:

podsycić

	Publiczna debata o losach zaginionych żołnierzy podnieciła wyobraźnię młodych i podstarzałych poszukiwaczy przygód i miłośników kiczowatych sensacyjnych filmów. źródło: NKJP: Richard S. Ehrlich: Poszukiwacze zaginionych żołnierzy, Gazeta Wyborcza, 1993-08-26
	Przyznaję, wybrałem ten moment z całą perfidią [...] - chciałem sztucznie, eksperymentalnie niejako, podniecić naturalny w człowieku antagonizm klasowy. źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
	Występ profesjonalistów, prezentujących różne tańce współczesne, tylko podniecił nastroje wśród „kochających parkiet”, a szał mocnych rytmów zrobił swoje. źródło: NKJP: Macho: Studniówki, Mazowieckie To i Owo, 2001-01-22
	Druga i główna zaleta ukrywa się we właściwościach aperitifu - chodzi o trunek, który ma pobudzić apetyt, rozgrzać i podniecić kubeczki smakowe. źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2000-10-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podnieciłem +(e)m podniecił	podnieciłam +(e)m podnieciła	podnieciłom +(e)m podnieciło	podnieciliśmy +(e)śmy podniecili	podnieciłyśmy +(e)śmy podnieciły
2 os.	podnieciłeś +(e)ś podniecił	podnieciłaś +(e)ś podnieciła	podnieciłoś +(e)ś podnieciło	podnieciliście +(e)ście podniecili	podnieciłyście +(e)ście podnieciły
3 os.	podniecił	podnieciła	podnieciło	podniecili	podnieciły

bezosobnik: podniecono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podniećmy
2 os.	podnieć	podniećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podnieciłbym bym podniecił	podnieciłabym bym podnieciła	podnieciłobym bym podnieciło	podniecilibyśmy byśmy podniecili	podnieciłybyśmy byśmy podnieciły
2 os.	podnieciłbyś byś podniecił	podnieciłabyś byś podnieciła	podnieciłobyś byś podnieciło	podniecilibyście byście podniecili	podnieciłybyście byście podnieciły
3 os.	podnieciłby by podniecił	podnieciłaby by podnieciła	podnieciłoby by podnieciło	podnieciliby by podniecili	podnieciłyby by podnieciły

bezosobnik: podniecono by

bezokolicznik: podniecić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podnieciwszy

gerundium: podniecenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: podniecony

odpowiednik aspektowy: podniecać

+

podniecić

+

CO + (w KIM)

Zob. niecić