podniecić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

książk. wywołać chęć robienia czegoś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

zachęcić

Połączenia

podniecić do działania, do mordów, do walki; do nienawiści; do debaty

Cytaty

Nie czarujmy się, obecność zakrytych piersi nie wywołuje już dziś niczyjej ekscytacji i nie jest w stanie nikogo podniecić do publicznej debaty na żaden temat.

źródło: NKJP: Piersi w pracy i zabawie, Polityka, 2009-02-14

Nagle poczułem obcy zapach, który podniecił mnie do walki. Wściekle uderzyłem łbem w masywną zaporę z desek, aby dostać się do mych wrogów.

źródło: NKJP: Wasz Sybaryta: Klub srebrnego widelca, Tygodnik Podhalański, 1990

Ach, widać duch krucjat nie umarł - ciemnotę nadal łatwo podniecić do ślepej nienawiści.

źródło: NKJP: Re: Filmy niepoprawne politycznie, islam?, Internet, 2008-04-09

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	podniecę	podniecimy
2 os.	podniecisz	podniecicie
3 os.	podnieci	podniecą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podnieciłem +(e)m podniecił	podnieciłam +(e)m podnieciła	podnieciłom +(e)m podnieciło	podnieciliśmy +(e)śmy podniecili	podnieciłyśmy +(e)śmy podnieciły
2 os.	podnieciłeś +(e)ś podniecił	podnieciłaś +(e)ś podnieciła	podnieciłoś +(e)ś podnieciło	podnieciliście +(e)ście podniecili	podnieciłyście +(e)ście podnieciły
3 os.	podniecił	podnieciła	podnieciło	podniecili	podnieciły

bezosobnik: podniecono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podniećmy
2 os.	podnieć	podniećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podnieciłbym bym podniecił	podnieciłabym bym podnieciła	podnieciłobym bym podnieciło	podniecilibyśmy byśmy podniecili	podnieciłybyśmy byśmy podnieciły
2 os.	podnieciłbyś byś podniecił	podnieciłabyś byś podnieciła	podnieciłobyś byś podnieciło	podniecilibyście byście podniecili	podnieciłybyście byście podnieciły
3 os.	podnieciłby by podniecił	podnieciłaby by podnieciła	podnieciłoby by podnieciło	podnieciliby by podniecili	podnieciłyby by podnieciły

bezosobnik: podniecono by

bezokolicznik: podniecić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podnieciwszy

gerundium: podniecenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	podniecenie	podniecenia
D.	podniecenia	podnieceń
C.	podnieceniu	podnieceniom
B.	podniecenie	podniecenia
N.	podnieceniem	podnieceniami
Ms.	podnieceniu	podnieceniach
W.	podniecenie	podniecenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: podniecony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	podniecony	podniecony	podniecony	podniecone	podniecona
D.	podnieconego	podnieconego	podnieconego	podnieconego	podnieconej
C.	podnieconemu	podnieconemu	podnieconemu	podnieconemu	podnieconej
B.	podnieconego	podnieconego	podniecony	podniecone	podnieconą
N.	podnieconym	podnieconym	podnieconym	podnieconym	podnieconą
Ms.	podnieconym	podnieconym	podnieconym	podnieconym	podnieconej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	podnieceni	podnieceni	podniecone	podniecone
D.	podnieconych	podnieconych	podnieconych	podnieconych
C.	podnieconym	podnieconym	podnieconym	podnieconym
B.	podnieconych	podnieconych	podnieconych	podniecone
N.	podnieconymi	podnieconymi	podnieconymi	podnieconymi
Ms.	podnieconych	podnieconych	podnieconych	podnieconych

odpowiednik aspektowy: podniecać

Składnia

+

podniecić

+

KOGO + do CZEGO

Pochodzenie

Zob. niecić