cuchnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

o nieprzyjemnym zapachu: być odczuwanym

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

zapachy

synonimy:

syfić
śmierdzieć

	- Od pewnego czasu cuchnie, kiedy przechodzi się obok bagna - mówi mieszkanka wsi. źródło: NKJP: (as): Zaniedbana i zapomniana, Dziennik Tczewski, 2000-06-02
	- Ależ tu cuchnie zgnilizną - zaklął, doganiając Geralta, splunął, strząsnął wodę z kapelusza źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
	Zdecydowałam się na ławkę z jednym menelem, cuchnęło od niego okrutnie, ale przynajmniej miałam dobry widok na ich stolik. źródło: NKJP: Karolina Macios: Wszyscy mężczyźni mojego kota, 2008
	Po obu stronach stała woda, cuchnęło zgnilizną, szalały moskity. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 2004
	Na korytarzu cuchnęło jak w toalecie knajpy najgorszej kategorii - smród przetrawionego alkoholu walczył z jakimś szpitalnym odorem. źródło: NKJP: Michał Bielecki: Osiedle prominentów, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
3 os.	cuchnie

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.			cuchnęło cuchło

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.			będzie cuchnęło będzie cuchło będzie cuchnąć

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.			cuchnęłoby cuchłoby by cuchnęło by cuchło

bezokolicznik: cuchnąć

	+	cuchnąć	+	Ø + GDZIE + (CZYM)
	+	cuchnąć	+	Ø + od KOGO/CZEGO + (CZYM)

psł. *čuchnǫti