przykuć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zmusić do długiego przebywania w jednym miejscu lub przy jednej osobie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

przywiązać

	Jeśli właśnie wróciłaś z wymarzonego urlopu na Karaibach, [...] w obecności kolegów, którzy ostatnie dwa tygodnie spędzili przykuci do biurek, nie musisz koniecznie rozwodzić się nad hektolitrami Malibu [...], które wysączyłaś w tym czasie pod palmami. źródło: NKJP: Bądź miła w biurze, Cosmopolitan, 1998, nr 11
	Zaczynał się bać, że życie ściągnie go na ziemię, [...] przykuje do klubów, dziewczyn, żon, dzieci. źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002
	Obliczyłaś sobie, że nie mogąc znaleźć uznania w świecie, będę go wciąż szukał u ciebie. Że przywiąże mnie do ciebie, przykuje mnie na zawsze moja własna słabość, lęk przed światem i niedołęstwo. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 4, 1997
	Poczucie bezpieczeństwa i strach przed nieznanym przykuły mnie do wioski łuskowców. źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999
	Odsunął się trochę od biurka. Wyprostował. Wyprężył. [...] Miało się wrażenie, że takimi poruszeniami chce sobie choć trochę powetować przykucie do biurka. źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1970

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przykułem +(e)m przykuł	przykułam +(e)m przykuła	przykułom +(e)m przykuło	przykuliśmy +(e)śmy przykuli	przykułyśmy +(e)śmy przykuły
2 os.	przykułeś +(e)ś przykuł	przykułaś +(e)ś przykuła	przykułoś +(e)ś przykuło	przykuliście +(e)ście przykuli	przykułyście +(e)ście przykuły
3 os.	przykuł	przykuła	przykuło	przykuli	przykuły

bezosobnik: przykuto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przykujmy
2 os.	przykuj	przykujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przykułbym bym przykuł	przykułabym bym przykuła	przykułobym bym przykuło	przykulibyśmy byśmy przykuli	przykułybyśmy byśmy przykuły
2 os.	przykułbyś byś przykuł	przykułabyś byś przykuła	przykułobyś byś przykuło	przykulibyście byście przykuli	przykułybyście byście przykuły
3 os.	przykułby by przykuł	przykułaby by przykuła	przykułoby by przykuło	przykuliby by przykuli	przykułyby by przykuły

bezosobnik: przykuto by

bezokolicznik: przykuć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przykuwszy

gerundium: przykucie

imiesłów przymiotnikowy bierny: przykuty

odpowiednik aspektowy: przykuwać

+

przykuć

+

KOGO + do KOGO/CZEGO

Zob. kuć