-
3.a
obrady organu ustawodawczego w dawnej Polsce składającego się z przedstawicieli szlachty -
Zapisywany także wielką literą, np. Sejm Czteroletni, Sejm Wielki.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- sejm elekcyjny, konwokacyjny, koronacyjny, rozbiorowy; czteroletni, wielki; galicyjski, grodzieński, piotrkowski, radomski, warszawski...
- przyjazd na sejm
- zwołać sejm
- przybyć na sejm
- być na sejmie
- w czasie, w okresie sejmu
-
Sejmiki zwane przedsejmowymi bądź poselskimi dokonywały wyboru posłów na sejm.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004
Na mocy tego wyjątkowego uprawnienia w czasie bezkrólewia od 2. połowy XVI stulecia prymas zwoływał sejm konwokacyjny i elekcyjny, wyznaczał też miejsce i datę wyboru przyszłego króla, przyjmował w tym czasie zagraniczne poselstwa, powiadamiał również obce państwa o zgonie monarchy, na koniec zaś uroczyście ogłaszał wybór nowego króla Rzeczypospolitej.
źródło: NKJP: Tytuł Prymasa Polski, Dziennik Polski - Pejzaż, 2004-04-02
Wobec niechętnego stanowiska magnatów litewskich, którzy opuścili nawet sejm w Lublinie (1569), król odwołał się do sejmików Wielkiego Księstwa.
źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
Na podstawie źródeł można dosyć dokładnie ustalić skład sejmu pod koniec XV w.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 03.02.1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sejm
sejmy
D. sejmu
sejmów
C. sejmowi
sejmom
B. sejm
sejmy
N. sejmem
sejmami
Ms. sejmie
sejmach
W. sejmie
sejmy
-
psł. *sъnьmъ, *sъnьma / *sъjьmъ, sъjьma 'zebranie, zgromadzenie'
Różnorodność postaci w językach słowiańskich (por. scs. sъnьmъ ‘zgromadzenie’, st.czes. snem, senma, czes. sněm, wobec ros. dial. somn / sojm, chorw. / serb. sájam) wywołuje spory etymologów co do rekonstrukcji formy prasłowiańskiej. Niewątpliwe jest odczasownikowe pochodzenie rzeczownika: psł. *sъ(n)-ęti sę, *sъn-ьmǫ (sъ-jьmǫ) sę ‘zebrać się, zgromadzić się’ [*sъn- ‘razem’ + *(j)ęti, *(j)ьmǫ ‘wziąć, chwycić rękami, złapać, ująć’].
Zob. jąć