trybun - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. propagator idei

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

Połączenia

trybun rewolucji

Cytaty

To był naprawdę trybun biologii roślin. Tak klarownego wykładu o fotosyntezie, tak pięknych przenośni, prawda, nieco przebarwiających sprawę, dotąd nie słyszałem.

źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

Przyjechałem do Rosji piętnaście lat temu jako zwolennik demokracji i powszechnych swobód obywatelskich, a wyjadę stąd pewnie jako trybun niewolnictwa i obozów pracy.

źródło: NKJP: Mariusz Wilk: Dom nad Oniego, 2006

Trudno powiedzieć, że Danton był skorumpowany w sensie dosłownym [...]. Jednak profesor Baszkiewicz, który podejrzliwie bada rachunki tego trybuna rewolucji, stwierdza, że Danton istotnie bardzo się wzbogacił w okresie największej rewolucyjnej zawieruchy [...].

źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór : rzeczy mniejsze, 1998

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	trybun	trybuni trybunowie	ndepr
M.	trybun	trybuny	depr
D.	trybuna	trybunów
C.	trybunowi	trybunom
B.	trybuna	trybunów
N.	trybunem	trybunami
Ms.	trybunie	trybunach
W.	trybunie	trybuni trybunowie	ndepr
W.	trybunie	trybuny	depr

Składnia

+

trybun

+

CZEGO

Pochodzenie

łac. trībūnus

Z łac. tribūs 'okrąg, jednostka podziału terytorialnego ludności starożytnego Rzymu (pierwotnie 3, obejmujące po 10 kurii, później 4 miejskie i 31 wiejskich)'.