-
4.
osoba posiadająca stopień oficerski w armii starożytnego Rzymu, wyższy od setnika -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- trybun wojskowy
-
W środku czworoboku znalazł się trybun, setnik, trębacz i żołnierz prowadzący Pawła.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
Tłum rzucił się na Apostoła i dokonałby samosądu, gdyby nie interwencja żołnierzy rzymskich pod wodzą trybuna Lizjasza. Paweł został związany, a ponieważ trybun nie mógł w zgiełku dowiedzieć się, o co oskarżają pojmanego, nakazał zaprowadzić go do twierdzy Antonia.
źródło: NKJP: Ks. Tomasz Jelonek: Końcowe lata życia św. Pawła, Głos Ojca Pio, 2009-08
Nagle Galeriusz odepchnął tych, którzy tłoczyli się wokół niego. Skierował się w stronę Konstantyna, chwycił go za ramiona i zdecydowanym głosem powiedział: - Pozdrawiam syna cesarza Konstancjusza Chlorusa, trybuna wojskowego o niezrównanej odwadze, który walczył na granicach Imperium!
źródło: NKJP: Max Gallo: Konstantyn Wielki Imperium Chrystusa, 2009
[...] wysłał na ścieżki górskie, dwa oddziały dowodzone przez trybunów Luciusa Valerusa Flaccusa i Marcusa Porciusa Katona. Każdy z trybunów dowodził 2 000 żołnierzy, których zadaniem było uderzenie na wojska Antiocha od tyłu.
źródło: NKJP: Alexbot: Bitwa pod Termopilami (191 p.n.e.), Wikipedia.pl, 2009-04-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. trybun
trybuni
trybunowie
ndepr trybuny
depr D. trybuna
trybunów
C. trybunowi
trybunom
B. trybuna
trybunów
N. trybunem
trybunami
Ms. trybunie
trybunach
W. trybunie
trybuni
trybunowie
ndepr trybuny
depr -
łac. trībūnus
Z łac. tribūs 'okrąg, jednostka podziału terytorialnego ludności starożytnego Rzymu (pierwotnie 3, obejmujące po 10 kurii, później 4 miejskie i 31 wiejskich)'.