klepać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

lekko uderzać otwartą dłonią

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	poklepywać
	hiperonimy:	uderzać

klepać dłoń, kolano, ramię, policzki, pośladki, tyłek; przyjaciela
klepać dłonią
klepać po kolanie, po plecach, po policzkach, po pośladkach, po ramieniu, po tyłku
klepać w plecy, w ramię, w tyłek
klepać z uznaniem, z zadowoleniem
klepać delikatnie, entuzjastycznie, pobłażliwie, protekcjonalnie, przyjaźnie
zacząć klepać
klepać i obejmować, klepać i uśmiechać się

	Bawiło go poczucie pijackiej nieodpowiedzialności - pod jej osłoną poufale klepał Grelę, Funiowi mówił „ty”, na Adama zdawał się wcale nie zwracać uwagi. źródło: NKJP: Henryk Worcell: Zaklęte rewiry, 1989
	Klepał Pawła na powitanie po plecach i długo, obleśnie całował Misię w rękę. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
	Nieprzytomną dźwignąłem na łóżko. Klepałem po twarzy, kładłem mokry ręcznik na czoło. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
	Dzidzia z entuzjazmem wykonuje polecenie i nie czuje, że ktoś klepie ją w plecy. źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1995

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: klepano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę klepał będę klepać	będę klepała będę klepać	będę klepało będę klepać	będziemy klepali będziemy klepać	będziemy klepały będziemy klepać
2 os.	będziesz klepał będziesz klepać	będziesz klepała będziesz klepać	będziesz klepało będziesz klepać	będziecie klepali będziecie klepać	będziecie klepały będziecie klepać
3 os.	będzie klepał będzie klepać	będzie klepała będzie klepać	będzie klepało będzie klepać	będą klepali będą klepać	będą klepały będą klepać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		klepmy
2 os.	klep	klepcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	klepałbym bym klepał	klepałabym bym klepała	klepałobym bym klepało	klepalibyśmy byśmy klepali	klepałybyśmy byśmy klepały
2 os.	klepałbyś byś klepał	klepałabyś byś klepała	klepałobyś byś klepało	klepalibyście byście klepali	klepałybyście byście klepały
3 os.	klepałby by klepał	klepałaby by klepała	klepałoby by klepało	klepaliby by klepali	klepałyby by klepały

bezosobnik: klepano by

bezokolicznik: klepać

imiesłów przysłówkowy współczesny: klepiąc

gerundium: klepanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: klepiący

imiesłów przymiotnikowy bierny: klepany

odpowiednik aspektowy: poklepać

Rz_osobowy	+	klepać	+	CO
Rz_osobowy	+	klepać	+	KOGO + (po CZYM \| w CO)

psł. *klepati 'stukać, pukać, klepać'

Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego