Jak korzystać ze słownika?

wprawnie

  • Definicja
    w sposób świadczący o tym, że ktoś posiada określoną umiejętność, będącą wynikiem doświadczenia lub ćwiczeń
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  biegle
    hiperonimy:  umiejętnie
  • Połączenia
    • szybko i wprawnie
    • wprawnie posługiwać się czymś
    • bardzo, niezbyt wprawnie
  • Cytaty

    Nowicki właśnie kończył bandażowanie nogi. Robił to szybko i wprawnie.

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1965

    Myślę, że Piotr ma zadatki na dobrego kucharza. Byłem zdziwiony, jak szybko zaczął wprawnie posługiwać się nożem przy szatkowaniu, nie odnosząc żadnych obrażeń.

    źródło: NKJP: Juliusz Podolski: Reiss chce gotować!, Gazeta Poznańska, 2005-04-01

    Jedna z dziewczyn przeprowadzała dokładny wywiad w sklepie, wprawnie oceniając [...] zasoby [...], rozmieszczenie towarów i cechy psychiczne personelu.

    źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002

    Generalnie zakłada się, że ta pomoc ma trafiać do osób ubogich, ale to, że ten system jest bardzo rozproszony, zróżnicowany, powoduje, iż tę pomoc uzyskują raczej osoby sprytniejsze i obrotniejsze, wprawniej poruszające się w tym systemie administracyjnym, niż te, które rzeczywiście tej pomocy potrzebują.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 09.11.1995
  • Odmiana

    część mowy: przysłówek

    stopień równy wprawnie
    stopień wyższy wprawniej
  • Pochodzenie

    Zob.  prawić 

CHRONOLOGIZACJA:
1851, Dokładny słownik polsko-angielski i angielsko-polski, czerpany z najlepszych źródeł krajowych i obcych [...], books.google.pl
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 19.05.2017