harmonijny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, którego elementy łączą się w sposób właściwy, układając w jednolitą i przyjemną w odbiorze całość

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

synonimy:

harmoniczny

harmonijny rozwój; harmonijna architektura; budowa, sylwetka, kompozycja, konstrukcja; całość; kolorystyka; muzyka; harmonijne połączenie; harmonijne akordy; proporcje; ruchy; rysy
piękny i harmonijny; harmonijny i spójny

	Uniknięto tutaj błędu, jaki pojawia się na innych osiedlach, gdzie samowolnie dokonano przeróbek, łamiąc harmonijny układ zabudowy. źródło: NKJP: Bloki i szeregowce, Dziennik Polski, 2003-03-26
	Nowoczesne centrum handlowe to świat wyizolowany z szaroburej ulicy, ładniejszy, spokojniejszy, lepszy. Otwarta harmonijna przestrzeń. Symetryczne szklane antresole, prześwity między piętrami. źródło: NKJP: Agnieszka Niezgoda: Chorzy na fiubździu, Polityka, 2004
	Bogata kolorystyka pozwala na harmonijne zestawienie z resztą elementów budynku (dach, stolarka). źródło: NKJP: DS, Postaw na elewacje, Trybuna Śląska, 2003-01-22
	Smokingi czarne albo ecru są bardzo wdzięcznym elementem męskiego stroju. By dobrze w nim wyglądać, trzeba zwrócić uwagę na wysokiej jakości tkaniny, mieć dość harmonijną budowę ciała. źródło: NKJP: Izabela Jabłonowska: Ubierz się w uśmiech. Stylowo i modnie, 2010
	Modernistyczni twórcy odwoływali się do najprostszych podziałów, najbardziej harmonijnych układów, szlachetnych proporcji. źródło: NKJP: Agata Saraczyńska, Beata Maciejewska: Wrocławskie utopie architektoniczne lat 20., Gazeta Wyborcza, 1997-10-23

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. harmonia