francuski piesek

  • pejorat.  osoba nadmiernie wybredna i rozpieszczona
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • Jeżeli nieświadom niczego kelner natknie się nieopatrznie na Adama Adamczyka, może liczyć się z tym, że z potrawą będzie wędrował z powrotem do kuchni. – Taki już ze mnie francuski piesek. Wybredny byłem od urodzenia, jako dziecko i potem tak mi zostało.

    źródło: NKJP: Lidia Góralewicz: Francuski piesek, Gazeta Krakowska, 2005-05-31

    - Można powiedzieć, że jestem francuskim pieskiem jeśli chodzi o jedzenie. Nie cierpię tłustych potraw - dodaje Olgierd Moskalewicz.

    źródło: NKJP: Maja Grohman: Francuski piesek, Gazeta Wrocławska, 2002-08-02

    Rzeczywiście koło „Kultury” narasta robota ważna, której nie podołamy, jeżeli nie rozszerzymy zespołu. To jest najtrudniejsze, bo albo są Polacy, żądni Czynu przez duże C, i zupełnie głupi, albo francuskie pieski, niezdolne do żadnej odpowiedzialnej roboty.

    źródło: NKJP: Jerzy Giedroyc; K.a. Jeleński; Józef Czapski; Wojciech Karpiński: Z archiwum \„Kultury?, Gazeta Wyborcza, 1995-04-28

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    m2, odmienny:  francuski ,  piesek 
Data ostatniej modyfikacji: 10.09.2013