skumać
-
pot. zrozumieć - zacząć wiedzieć, jaki jest sens, istota lub przebieg czegoś i jak się w związku z tym zachować
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka -
[...] gestami usiłowałam skierować Izę w przeciwną stronę. Chyba skumała, bo zmieniła kierunek.
źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia na rozdrożu, 2008
Nie wystarczy wyjechać do Indii, żeby zmienić swoje życie, żeby zmienić samego siebie. Niby to takie oczywiste, a wciąż tego nie skumał.
źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002
Musiałam parę razy przeczytać, żeby skumać treść...
źródło: NKJP: Internet
Nagle muzyka ucichła i usłyszałem kilka piknięć, a potem wysokie, przerywane buczenie. Skumałem, że Waldek łączy się z kimś telefonicznie za pomocą zestawu głośnomówiącego.
źródło: NKJP: Dariusz Rekosz: Czarny Maciek i wenecki starodruk, 2010
Laski codziennie bite wyznają, że bardzo kochają swoich mężów [...]. Skumajcie, jakie to musi być silne i dla kobiet ważne, że tyle kobiet pozostaje w związkach z facetami, którzy je biją.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skumam
skumamy
2 os. skumasz
skumacie
3 os. skuma
skumają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skumałem
+(e)m skumał
skumałam
+(e)m skumała
skumałom
+(e)m skumało
skumaliśmy
+(e)śmy skumali
skumałyśmy
+(e)śmy skumały
2 os. skumałeś
+(e)ś skumał
skumałaś
+(e)ś skumała
skumałoś
+(e)ś skumało
skumaliście
+(e)ście skumali
skumałyście
+(e)ście skumały
3 os. skumał
skumała
skumało
skumali
skumały
bezosobnik: skumano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skumajmy
2 os. skumaj
skumajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skumałbym
bym skumał
skumałabym
bym skumała
skumałobym
bym skumało
skumalibyśmy
byśmy skumali
skumałybyśmy
byśmy skumały
2 os. skumałbyś
byś skumał
skumałabyś
byś skumała
skumałobyś
byś skumało
skumalibyście
byście skumali
skumałybyście
byście skumały
3 os. skumałby
by skumał
skumałaby
by skumała
skumałoby
by skumało
skumaliby
by skumali
skumałyby
by skumały
bezosobnik: skumano by
bezokolicznik: skumać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: skumawszy
gerundium: skumanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skumanie
skumania
D. skumania
skumań
C. skumaniu
skumaniom
B. skumanie
skumania
N. skumaniem
skumaniami
Ms. skumaniu
skumaniach
W. skumanie
skumania
imiesłów przymiotnikowy bierny: skumany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skumany
skumany
skumany
skumane
skumana
D. skumanego
skumanego
skumanego
skumanego
skumanej
C. skumanemu
skumanemu
skumanemu
skumanemu
skumanej
B. skumanego
skumanego
skumany
skumane
skumaną
N. skumanym
skumanym
skumanym
skumanym
skumaną
Ms. skumanym
skumanym
skumanym
skumanym
skumanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skumani
skumani
skumane
skumane
D. skumanych
skumanych
skumanych
skumanych
C. skumanym
skumanym
skumanym
skumanym
B. skumanych
skumanych
skumanych
skumane
N. skumanymi
skumanymi
skumanymi
skumanymi
Ms. skumanych
skumanych
skumanych
skumanych
odpowiednik aspektowy: kumać
-
+ skumać + CO
+ skumać + ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE -
Od: kumać
Inne znaczenie: 'zbratać, spoufalić'