-
w sposób wskazujący na łagodność, szczerość i życzliwość
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
-
-
- powiedzieć, śmiać się, uśmiechnąć się/uśmiechać się, wyglądać dobrodusznie
-
|
Tatar uśmiechnął się dobrodusznie, usiadł i rzekł życzliwie, jak do dziecka: – Mój drogi, Bóg jest jeden, ale różni ludzie różnie go nazywają.
źródło: NKJP: Włodzimierz Pawluczuk: Judasz, 2004
|
|
Patrzył po swojemu dobrodusznie, wyrozumiale, tak patrzą starzy na młodych, którzy pragną przemieniać świat.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Serpente w raju, 2001
|
|
Niewysokiego wzrostu, krępej budowy, w okularach z grubymi szkłami, wyglądał dobrodusznie i musiał budzić u ludzi zaufanie.
źródło: NKJP: Zbigniew Mentzel: Wszystkie języki świata, 2005
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
dobrodusznie
|
| stopień wyższy |
dobroduszniej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1861,
SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2016