-
2.
pot. rozbić - podzielić na części -
- rzadziej rozłupić
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
synonimy: rozbić
-
Po pierwszej fazie walki władzy z Kościołem [...] Stalin instruuje Bieruta wprost, że bez aresztowania biskupa, bez głębokiego wejścia w struktury wewnątrzkościelne, bez stworzenia dywersji wewnątrzkościelnej, nie będzie w stanie rozłupać tej organizacji.
źródło: Cezary Dąbrowski: Rozmowa z Janem Żarynem: Ksiądz - wróg numer jeden, Zawsze Polska, 11.2016 (zawszepolska.eu)
Naród zdezintegrowany, rozbity, rozłupany na kawałki nie potrafi kontrolować elit, które nim rządzą.
źródło: Andrzej Zybertowicz: Było wyjście, Gazeta Polska, 19.12.2011 (niezalezna.pl)
[...] górnik kopalni Rokitnica ogląda [...] mecz w telewizorze, za jedenaście miesięcy w kopalni zdarzy się katastrofa, która rozłupie jego życie na dwie, bez mała równe, części [...].
źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Alojzy Piontek i Ryszard Krynicki, Polityka, 2005-11-19
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozłupię
rozłupiemy
2 os. rozłupiesz
rozłupiecie
3 os. rozłupie
rozłupią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozłupałem
+(e)m rozłupał
rozłupałam
+(e)m rozłupała
rozłupałom
+(e)m rozłupało
rozłupaliśmy
+(e)śmy rozłupali
rozłupałyśmy
+(e)śmy rozłupały
2 os. rozłupałeś
+(e)ś rozłupał
rozłupałaś
+(e)ś rozłupała
rozłupałoś
+(e)ś rozłupało
rozłupaliście
+(e)ście rozłupali
rozłupałyście
+(e)ście rozłupały
3 os. rozłupał
rozłupała
rozłupało
rozłupali
rozłupały
bezosobnik: rozłupano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozłupmy
2 os. rozłup
rozłupcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozłupałbym
bym rozłupał
rozłupałabym
bym rozłupała
rozłupałobym
bym rozłupało
rozłupalibyśmy
byśmy rozłupali
rozłupałybyśmy
byśmy rozłupały
2 os. rozłupałbyś
byś rozłupał
rozłupałabyś
byś rozłupała
rozłupałobyś
byś rozłupało
rozłupalibyście
byście rozłupali
rozłupałybyście
byście rozłupały
3 os. rozłupałby
by rozłupał
rozłupałaby
by rozłupała
rozłupałoby
by rozłupało
rozłupaliby
by rozłupali
rozłupałyby
by rozłupały
bezosobnik: rozłupano by
bezokolicznik: rozłupać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozłupawszy
gerundium: rozłupanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozłupanie
rozłupania
D. rozłupania
rozłupań
C. rozłupaniu
rozłupaniom
B. rozłupanie
rozłupania
N. rozłupaniem
rozłupaniami
Ms. rozłupaniu
rozłupaniach
W. rozłupanie
rozłupania
imiesłów przymiotnikowy bierny: rozłupany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozłupany
rozłupany
rozłupany
rozłupane
rozłupana
D. rozłupanego
rozłupanego
rozłupanego
rozłupanego
rozłupanej
C. rozłupanemu
rozłupanemu
rozłupanemu
rozłupanemu
rozłupanej
B. rozłupanego
rozłupanego
rozłupany
rozłupane
rozłupaną
N. rozłupanym
rozłupanym
rozłupanym
rozłupanym
rozłupaną
Ms. rozłupanym
rozłupanym
rozłupanym
rozłupanym
rozłupanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozłupani
rozłupani
rozłupane
rozłupane
D. rozłupanych
rozłupanych
rozłupanych
rozłupanych
C. rozłupanym
rozłupanym
rozłupanym
rozłupanym
B. rozłupanych
rozłupanych
rozłupanych
rozłupane
N. rozłupanymi
rozłupanymi
rozłupanymi
rozłupanymi
Ms. rozłupanych
rozłupanych
rozłupanych
rozłupanych
odpowiednik aspektowy: rozłupywać
-
+ rozłupać + KOGO/CO + (na CO) -
Zob. łupać