-
2.
mówiący prosi rozmówcę o potwierdzenie prawdziwości tego, o czym jest mowa -
wykładnik pytania o potwierdzenie
-
synonimy: nieprawda II
-
- To był pana podpis, prawda?
źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
- Makabryczne morderstwo, prawda, Mock? - zapytał cichym głosem.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Motojiro obrócił się w stronę przybysza i zagadnął uprzejmie:
– Prawda, jaki niezwykły spokój, kapitanie? Na pana, który ciągle jest w ruchu, takie wyjątkowe miejsce powinno chyba działać szczególnie...źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Babciu, prawda, że jestem zgrabna?
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
STOMIL (patrząc za nim): A jednak to miło zobaczyć tego człowieka na właściwym miejscu.
EUGENIUSZ: Prawda? Poczekaj, a jeszcze niejedno zobaczysz.źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Tango, 1997
-
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: przyzdaniowy
-
_, prawda?
Prawda, że / jak / jaki _
Zd.korelat: obligatoryjny, kiedy prawda stoi w antepozycji: prawda, że _ , prawda, jak _ , prawda, jaki _ szyk: zmienny: neutralna postpozycja -
psł. *pravьda 'słuszność, sprawiedliwość; prawdziwość, szczerość, rzeczywistość'
Forma prasłowiańska od psł. *pravъ 'prosty; sprawny, właściwy, odpowiedni, stosowny' z przyrostkiem *-ьda; zob. prawy