trafiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

strzelając, uderzając lub rzucając czymś, dosięgać celu

Uznawane za niepoprawne w połączeniu: celnie trafiać .

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

broń

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

sprzeczne:

chybiać
pudłować

bokser, snajper, strzelec; bomba, cios, kamień, kula, pocisk, strzał trafia
trafiać dzika, kaczkę, napastnika
trafiać bilą, kamieniem, krążkiem, piłką; kijem, mieczem, młotem; lewym prostym, prawym sierpowym
trafiać do bramki, do celu, do kosza, do łuzy
trafiać w bramkę, w cel, w dołek, w głowę, w kant stołu, w słupek, w szybę, w światło bramki, w poprzeczkę, w siatkę, w tarczę; w piłkę
trafiać z bliska, z daleka, ze 100 (200…) metrów; ze stuprocentową skutecznością; z główki; z zamkniętymi oczami
celnie, precyzyjnie trafiać

	Za wsią, a ciemno już było, posypały się za mną kamienie. Trafiały mnie w plecy. Bólu nie czułem. Chyba pobiłem rekord jazdy przełajowej. źródło: KWSJP: Jan Bijak: Piekłem nie postraszy, 1982
	Zdziwiony gracz stwierdza, że nigdy nie udaje mu się uzyskać pożądanego efektu. Jest zdziwiony, ponieważ sam widział przed chwilą, jak inny rzucający trafiał butelką w kołek bez trudu. źródło: KWSJP: Janusz Osęka: Gdzie figura as… Miesięcznik Literacki, 1971
	Niemiecki żandarm Krwaworączka ukazany jest od swojej najsprawniejszej strony: celnego strzelca trafiającego kulą nieomylnie w plecy uciekających. źródło: KWSJP: Bieńkowski Zbigniew: Przyszłość… przeszłości, 1996
	Pojawienie się w mieście strażnika Teksasu wywołało sensację. W kowbojskim kapeluszu, płaszczu i ciemnych okularach Chuck spacerował po bydgoskich ulicach. - Bydgoszcz jest piękna - mówił, po czym wyciągając spluwę, udowodnił, że zawsze trafia do celu. źródło: KWSJP: Chuck Norris zjawił się z koltem w Bydgoszczy, Super Express, 2006
	Wyraźnie spięty Polak boksował pojedynczymi ciosami, trafiał rzadziej niż rywal. źródło: KWSJP: Marcin Cholewiński, Jan Ciosek: Stylu brakło, ale pasy ma, Super Express, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trafiałem +(e)m trafiał	trafiałam +(e)m trafiała	trafiałom +(e)m trafiało	trafialiśmy +(e)śmy trafiali	trafiałyśmy +(e)śmy trafiały
2 os.	trafiałeś +(e)ś trafiał	trafiałaś +(e)ś trafiała	trafiałoś +(e)ś trafiało	trafialiście +(e)ście trafiali	trafiałyście +(e)ście trafiały
3 os.	trafiał	trafiała	trafiało	trafiali	trafiały

bezosobnik: trafiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę trafiał będę trafiać	będę trafiała będę trafiać	będę trafiało będę trafiać	będziemy trafiali będziemy trafiać	będziemy trafiały będziemy trafiać
2 os.	będziesz trafiał będziesz trafiać	będziesz trafiała będziesz trafiać	będziesz trafiało będziesz trafiać	będziecie trafiali będziecie trafiać	będziecie trafiały będziecie trafiać
3 os.	będzie trafiał będzie trafiać	będzie trafiała będzie trafiać	będzie trafiało będzie trafiać	będą trafiali będą trafiać	będą trafiały będą trafiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		trafiajmy
2 os.	trafiaj	trafiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trafiałbym bym trafiał	trafiałabym bym trafiała	trafiałobym bym trafiało	trafialibyśmy byśmy trafiali	trafiałybyśmy byśmy trafiały
2 os.	trafiałbyś byś trafiał	trafiałabyś byś trafiała	trafiałobyś byś trafiało	trafialibyście byście trafiali	trafiałybyście byście trafiały
3 os.	trafiałby by trafiał	trafiałaby by trafiała	trafiałoby by trafiało	trafialiby by trafiali	trafiałyby by trafiały

bezosobnik: trafiano by

bezokolicznik: trafiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: trafiając

gerundium: trafianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: trafiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: trafiany

odpowiednik aspektowy: trafić

Zob. trafić