Jak korzystać ze słownika?

trafić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. w dziurkę od klucza

  • Definicja

    2.

    celując, umieścić coś we wnętrzu lub na powierzchni jakiegoś niewielkiego obiektu
  • Kwalifikacja tematyczna

    ATEMATYCZNY

  • Połączenia
    • trafić igłą, kluczem, palcem
    • trafić do zamka
    • trafić w dziurkę od klucza, w rękawy, w żyłę
    • nie móc trafić
  • Cytaty

    Wkładała habit. […] Nie mogła trafić w rękawy i rozcięcie na głowę.

    źródło: NKJP: Manuela Gretkowska, Piotr Pietucha: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2007

    Był tak rozdygotany, że nie mógł trafić w odpowiednie przyciski na klawiaturze komórki.

    źródło: NKJP: Schiza, 2008

    Gdy za czwartym podejściem nie trafiła kluczykiem w stacyjkę, zrezygnowana puściła mnie za kierownicę.

    źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 2003

    Z pilotem, który nie trafił w tak duże lądowisko, musiało być kiepsko.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kusiny, 2008

    Rozlewa wódkę po terakocie. Nie może trafić w kieliszki.

    źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Biało-czerwony, 2007
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafię
    		 trafimy
    2 os. trafisz
    		 traficie
    3 os. trafi
    		 trafią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłem
    +(e)m trafił
    		 trafiłam
    +(e)m trafiła
    		 trafiłom
    +(e)m trafiło
    		 trafiliśmy
    +(e)śmy trafili
    		 trafiłyśmy
    +(e)śmy trafiły
    2 os. trafiłeś
    +(e)ś trafił
    		 trafiłaś
    +(e)ś trafiła
    		 trafiłoś
    +(e)ś trafiło
    		 trafiliście
    +(e)ście trafili
    		 trafiłyście
    +(e)ście trafiły
    3 os. trafił
    		 trafiła
    		 trafiło
    		 trafili
    		 trafiły

    bezosobnik: trafiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trafmy
    2 os. traf
    		 trafcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trafiłbym
    bym trafił
    		 trafiłabym
    bym trafiła
    		 trafiłobym
    bym trafiło
    		 trafilibyśmy
    byśmy trafili
    		 trafiłybyśmy
    byśmy trafiły
    2 os. trafiłbyś
    byś trafił
    		 trafiłabyś
    byś trafiła
    		 trafiłobyś
    byś trafiło
    		 trafilibyście
    byście trafili
    		 trafiłybyście
    byście trafiły
    3 os. trafiłby
    by trafił
    		 trafiłaby
    by trafiła
    		 trafiłoby
    by trafiło
    		 trafiliby
    by trafili
    		 trafiłyby
    by trafiły

    bezosobnik: trafiono by

    bezokolicznik: trafić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: trafiwszy

    gerundium: trafienie

    odpowiednik aspektowy: trafiać

  • Składnia
    Rz osobowy + trafić +
    (CZYM) + GDZIE
  • Pochodzenie

    śr.-w.-niem. treffen 'dosięgnąć, trafić, spotkać'

    Do polskiego przejęte w postaci trafić z śr.-niem.# dialektów wschodnich (Bor.).